شكل پايدار شهر اسلامي (مطالعه موردي شهر بافق)

هنر معماري وشهرسازي اسلامي برگرفته از زبان قرآن است و عمق وغناي تمدن اسلام را با بهره‌گيري از روح معنويت نشان مي‌دهد. اين امر به گونه‌اي است كه اعتقاد به توحيد وايمان به تعاليم اسلام به عنوان انديشه زيباشناسي دين اسلام درمعماري اسلامي تجلي مي‌يابد. هدف اين پژوهش، اين است كه توجه برنامه‌ريزان شهرهاي اسلامي را بيش از پيش به زيرساخت‌هاي بنيادين اسلام، در ايجاد شهري پايدار و سالم، معطوف دارد. در اين پژوهش همچنين سعي شده الگوي عملي اسلام در بناي يك شهر اسلامي و بررسي تطبيقي آن با ويژگي شهرهاي كنوني مطرح گردد. رويكرد حاكم براين تحقيق كاربردي و روش آن بررسي توصيفي ـ تحليلي است كه از مدل­هاي آماري ونرم­افزارهاي رايانه­اي SPSS استفاده شده است. نتايج اين پژوهش در بحث پايداري نشان مي­دهد كه در بين نواحي شهر بافق ناحيه 3 با عدد 746/0 پايدارترين و ناحيه 8 با عدد 557/0 ناپايدارترين ناحيه است. لذا وجود نابرابري ناشي از عدم برخورداري عادلانه نواحي از امكانات و خدمات شهري باعث عدم تحقق عدالت اجتماعي در توزيع خدمات عمومي شهري در اين شهر شده است.