معماري جاده , بايدها و نبايدها در تدوين دستورالعمل

كشورهاي پيشرو در زمينه ايمني در جهان ازجمله دانمارك كه از پيشگامان مميزي ايمني در دنيا مي‌باشد از حدود بيست سال پيش، استراتژي جاده‌هاي زيبا را در دستوركار خود قرار داده‌اند. در كشور ما نيز اخيراً بحث‌هايي در سطوح بالا و سياست‌گذاران وزارت راه و شهرسازي دراين‌خصوص آغاز گرديده است. لذا باتوجه به عدم هارموني مناسب جاده‌هاي كشور با محيط اطراف و همچنين آمار بالاي تصادفات جاده‌اي كه طبق آمار درصد قابل توجهي از آن به‌دليل خستگي رانندگان است، مي‌توان با الگوبرداري از كشورهاي پيشرفته نسبت به تهيه دستورالعملي جامع و كامل براي معماري جاده در كشور اقدام نمود.مطابق تعاريف، معماري شكلي از هنر است كه تعادل و هماهنگي بين ملاحظات زيبايي‌شناختي، عملكردي و تكنيكي را در قالب يك طرح ايجاد مي‌كند. معماري جاده بستگي به شرايط منطقه دارد كه براساس نيازهاي ويژه‌اي در ارتباط با طراحي تكنيكي، ايمني، ديد و همچنين روشنايي و غيره به‌وجود مي‌آيد. زيبايي معماري جاده، بيشتر اوقات از طرف محيط اطرافش ديكته مي‌شود. در معماري جاده فاكتورهايي همانند تاريخچه و سابقه جاده، عمليات مهندسي، ايمني، بوم‌شناسي و اكولوژي منطقه، زيبايي‌شناختي، قوانين، ساير برنامه‌هاي توسعه‌اي و جاذبه‌هاي اقتصادي نقش دارند. مفاهيم اساسي در معماري جاده شامل؛ مقياس، ساختار، مساحت (فضا) و هويت هستند. همچنين مطالعات مربوط به معماري جاده و منظرسازي راه را مي‌توان به سه بخش برنامه‌ريزي شهري، ايمني و ترافيك، سيويل و سازه تقسيم‌بندي نمود.