مقايسه تطبيقي ميزان مصرف انرژي خانه بومي و خانه مدرن- نمونه موردي (روستا دستكند شهرك ابرج واقع در استان فارس)

معماري گذشته ايران الهام گرفته از طبيعت با سازگاري كامل با آن است، اين خصوصيت سبب گرديده است كه ساكنين اين ساختمان ها احساس راحتي مضاعفي در ساختمان نمايند. از طرفي معماري مدرن بويژه گونه روستايي آن كه تمام ايران يكسان گرديده است، به گونه اي كه به بوم و اقليم منطقه كمترين توجه گرديده است. يكي از نمونه هاي بديع، معماري دستكند درون كوه است كه نمونه موجود آن در استان فارس واقع در بخش درودزن، روستاي شهرك ابرج است. در مقاله حاضر به مقايسه تطبيقي ميزان مصرف انرژي خانه بومي و مدرن روستاي دستكند شهرك ابرج پرداخته شده است. روستاي دستكند شهرك ابرج با ساختاري دست ساز در دل كوه تا 6 طبقه در درون كوه فرو رفته است و داراي اقليم سرد و خشك است. روش تحقيق مقاله حاضر از نوع پيمايشي – كاربردي است و با مقايسه تطبيقي گونه هاي ساختمان بومي و مدرن حاصل گرديده است و نهايتا نتايج استخراج شده است. خانه هاي انتخابي در بخش قديمي بومي روستا به صورت عمقي در دل كوه و خانه مدرن سطحي در دامنه كوه هستند. اين جامعه آماري بر اساس مشخصات موثر بر مصرف انرژي برداشت ميداني گرديده اند و نهايتا با كمك قبوض برق مصرف انرژي الكتريكي استخراج گرديده است. نهايتا ميزان مصرف برق با نحوه ارتباط با زمين خانه ها مقايسه گرديد. در اين ميان ميزان سرمايش غير فعال مشخص شد. نتايج حاكي از آن است كه معماري بومي فرو رفته دل كوه داراي مصرف انرژي كمتري نسبت به گونه مدرن كوهپايه اي است.