نقش خيابان هاي شهري در آفرينش پيوندعملكردي در مركز شهر نمونه موردي: خيابان پيروزي شهر شيراز

مادر هر شهر، مركز آن و نقطه آغازين شكل گيري شهر مي باشد. آنجاي كه نشان دهنده فرهنگ، تمدن شهر و دربر گيرنده فضا هاي تاريخي و مذهبي – فرهنگي است. اما از شروع گسترش هاي شهري و ماشيني شدن شهر، نقش مركز شهر كم رنگ و در حال فراموشي است. اين اتفاق باعث شده مردم فقط براي انجام فعاليت هاي ضروري و روزمره خود به مركز شهر رجوع كنند.با اين وجود مركز شهر اصل هر شهرمي باشد و اهميت خود را گوشزد ميكند. يكي از عواملي كه در ارتقا كيفيت مركز شهر اهميت دارد خيابان هاي تشكيل دهنده آن است كه درجهت جذب افراد و پيوند ديگر فضا هاي شهري در مركز موثر مي باشد. هدف از نگارش اين مقاله توجه به خيابان هاي شهري مركز شهر در جهت تحقق دو عامل ، يكي افزايش كيفيت هاي خيابان شهري جهت بحضور طلبيدن و مانندن در فضا و دوم بررسي عوامل موثر در ايجاد پيوند بصري و عملكردي خيابان هاي شهري درجهت پيوستگي فضاهاي شهري مي باشد. از اين رو پس از بررسي كيفيتهاي فضاشهري مطلوب از ديدگاه نظريه پردازان ، عوامل ايجاد آفرينش پيوند عملكردي و درنهايت بيان كيفيت و توقعات يك خيابان شهري مطلوب به بررسي خيابان پيروزي شهر شيراز به عنوان يك خيابان مواصلاتي مركز شهر درجهت اهميت نقش پيوند عملكردي آن مي پردازيم. روش تحقيق در اين پژوهش توصيفي با تكيه بر روش تحليل داده هاي اسنادي است؛ شيوه هاي دستيابي به اطلاعات نيز عمدتاً گردآوري اسناد كتابخانه اي و الكترونيكي و مشاهده اي است.