تغييرات مكاني و زماني شوري آب زيرزميني در استان قم

به علت آب و هواي خشك و بياباني، استان قم داراي محدوديت‌هاي منابع آبي مي‌باشد. همچنين وجود درياچه نمك و سازندهاي مارني و نمكي در دشت، كيفيت منابع آب را تحت تاثير قرار داده است.به علت دوره‌هاي خشكسالي و كاهش تغذيه آبخوان در اين دشت، سطح آب زيرزميني به طور مداوم كاسته شده است. اين امر باعث هجوم آب‌هاي شور به آبخوان شده و كيفيت بخش‌هايي از دشت را كاهش داده است. در فرآيند توسعه پايدار، حفاظت كمي و كيفي از منابع آب زيرزميني، كاهش يا رفع آلودگي و در نهايت مديريت مطلوب اين منابع بدون شناخت رفتار اين منابع عملي نيست. هدف اين تحقيق بررسي تغييرات مكاني و زماني شوري آب زيرزميني در دوره چهار ساله مي‌باشد. لذا براي نيل به اين هدف با استفاده از روش كريجينگ در محيط نرم افزار ArcGIS نقشه هاي شوري آب زيرزميني در سال هاي 1390 و 1394ترسيم شد. تفاضل نقشه‌هاي توليدي در بازه زماني مذكور، تغييرات زماني و مكاني شوري را نشان داده كه نتايج حاكي از گسترش شوري به سمت مركز استان كه شامل بخش هايي از محدوده هاي شريف آباد و ساوه مي باشد.