بررسي آلودگي هواي ناشي از بايوآئروسلها در مدارس ابتدايي شهر قم و ارتباط آن با گرد و غبار منطقه

يكي از انواع آئروسل هاي آلاينده موجود در هوا بايوآئروسل هاي موجود در هوا و از جمله قارچ ها مي باشند. اين بايوآئروسلهاي موجود در محيط هاي بسته عامل ايجاد مشكلات بهداشتي نظير آسم و آلرژي در افراد داراي حساسيت هاي ايمني نظير كودكان مي باشند. از طرفي عوامل مختلفي بر افزايش فاكتور نفوذ آلاينده هاي هوابرد از محيط بيرون به محيط داخلي موثر است. در اين مطالعه، برخي از پارامترهاي فيزيكي، جغرافيايي و هواشناسي موثر بر افزايش قارچ هاي هوابرد محيط داخلي مدارس ابتدايي قم تحت بررسي قرار گرفت. اين مطالعه توصيفي- تحليلي در 24 مدرسه ابتدايي منتخب استان قم و در اوايل شروع فصل پاييز 1393 صورت گرفت. در مجموع 148 نمونه از محيط هاي داخلي مدارس با روش نمونه برداري غير فعال 1/1/1 (به مدت 1 ساعت،ارتفاع 1 متر و 1 متر فاصله از اطراف) در محيط كشت سابورد دكستروز آگار (SDA) جمع آوري گرديد. كليه نتايج با شاخص ميكروبي آلودگي هوا (IMA) مقايسه شد. ميانگين كلي بار قارچي هواي محيط داخلي مدارس منتخب، 6.7 كلني (cfu/dm2/h) بدست آمد. بيشترين (88.6) درصد محيط هاي داخلي مدارس ابتدايي استان قم در وضعيت خيلي خوب شاخص IMA قرار داشتند. ميان ميانگين كلني هاي قارچ و متغيرهاي تهويه و نظافت از لحاظ آماري اختلاف معناداري وجود داشت (p 0.05). ميان بار قارچ و افزايش فعاليت دانش آموزان در سطح معناداري p 0.01، ارتباط مستقيم (r =0.252) مشاهده گرديد. همچنين بيشترين رشد قارچ در طبقات همكف مدارس گزارش شد. در زمان اجراي مطالعه، مدارس موجود در مناطق غربي استان قم به دليل واقع شدن در جهت بادهاي غالب و نفوذ هواي حاوي گرد و غبار به محيط داخلي، داراي آلودگي قارچ بيشتري بودند. با اين شرايط لزوم بهره برداري صحيح ساختمان هاي مدارس داراي آلودگي زياد قارچ احساس مي شود.