ارتباط ساختار پودر و لاتكس پليمري روي فناوري نوين در فرمولاسيون بتن¬هاي بر پايه سيمان

فناوري نوين ساختمان با رويكرد استفاده از تركيبات پليمري موجب افزايش سرعت و سهولت اجراء، كنترل و افزايش خواص نهايي انواع بتن و تحول در عرصه¬ي انواع بتن¬ها با كاربرد متنوع و خواص ويژه مي¬گردد. پودرها و لاتكس¬هاي پليمري عمدتا شامل تركيبات استايرن- آكريليك، وينيل استات- اتيلن، وينيل استات- ويووا و استايرن- بوتادين مي¬باشد. اين كوپليمرها گاهي بصورت ترپليمر با اهداف كاربردي ساخته مي¬شوند. كاربرد اين تركيبات در فرمولاسيون انواع چسب، كف سازي، افزودني در حين بتن ريزي ويژه، عايق¬ رطوبتي، عايق¬ گرمايي، انواع گروت و پلاسترها مي¬باشد. با افزودن پودر بر پايه انواع كوپليمرهاي وينيل استات با اتيلن و ويووا به فرمولاسيون بتن براي كف سازي و انواع چسب¬هاي مقاومت خمشي بتن و استحكام ضربه¬اي آن تا چند برابر افزايش مي¬يابد. تركيب اين پودرها در انواع عايق¬هاي رطوبتي و حرارتي موجب بهبود چسبندگي به سطح مورد نظر و افزايش قابل توجه مقاومت در برابر نفوذ رطوبت مي¬شود. در گروت¬ها افزودن پودر يا لاتكس بر پايه استايرن- بوتادي¬ان موجب بهبود خاصيت هيدروفوب شدن بتن مي¬شود. استفاده از انواع لاتكس¬هاي بر پايه استايرن- آكريليك با عامليت¬هاي متنوع در فرمولاسيون بتن مطرح است. اين تركيبات موجب افزايش پيوستگي بتن مي¬شوند. خاصيت نفوذ پذيري بتن را كاهش داده و موجب افزايش مقاومت ضربه¬اي و خمشي بتن مي¬شوند. با تغيير درصد واحدهاي موجود در كوپليمرها كاربرد و خواص اين تركيبات متفاوت مي¬شود. براي مثال با افزايش درصد مونومر استايرن در كوپليمر استايرن-آكريليك دامنه كاربرد لاتكس بدست آمده بعنوان افزودني از كف سازي به سمت فرمولاسيون بتن¬هاي ويژه تغيير مي¬كند.