بررسي استحكام برشي محل اتصال لوله هاي PVC با دو چسب متفاوت

لوله¬هاي پلي وينيل كلريد (PVC) از پرطرفدارترين لوله هاي مورد توجه در صنعت ساختمان در دنيا مي باشند. از ويژگي هاي مهم اين لوله ها، روش نصب آسان مي باشد. متصل نمودن لوله¬¬ و اتصالات به يكديگر بر حسب جنس لوله به روش¬هاي مختلفي انجام مي¬شود. نوع اتصال چسبي متداولترين روش در لوله و اتصالات PVC است. در اتصال به روش چسبي، مدت زمان خشك شدن چسب و قدرت پيوند ايجاد شده از عوامل مهم در انتخاب چسب حلالي مناسب PVC مي¬باشند. در اين مطالعه، ويژگي¬ها و قدرت چسبندگي دو چسب حلالي از برندهاي مختلف وارداتي مطابق با استاندارد ملي ايران به شماره 1174 بررسي مي¬شوند. در اين مطالعه، استحكام برشي برروي آزمونه¬هايي از لوله با قطر اسمي 20 (20 ميلي متر) كه با مادگي آن به روش چسبي متصل شده¬اند، در فواصل زماني 1 ساعته، 24 ساعته و 336 ساعته مورد بررسي قرار مي گيرند. همچنين با مشاهده عكس هايي كه پس از جدايش محل هاي اتصال تهيه شده است، كيفيت چشمي متصل شدن هر چسب، بررسي شد. يكنواختي توزيع شدن چسب خشك شده در سطح آزمونه را مي توان به كيفيت چسب ارتباط داد. از نتيجه اين پژوهش به نظر مي رسد كه هر دو چسب مناسب مي باشند ولي قدرت چسبندگي چسب حلالي S1 از چسب حلالي S2 بيشتر است.