مديريت بحران در نشست هاي ساختماني

در شهر ها به دليل موقعيت جغرافيايي ممكن است يكي از شهرهاي در معرض خطر كشور ايران قرار گيرند. توجه به مديريت بحرا نهاي احتمالي كه شهرها را به طور بالقوه تهديد ميكند از رسالتهاي اصلي مسئولين و دست اندركاران عرصه هاي علمي، اجرايي و سياست گذاري در اين شهرها محسوب ميشود. در سالهاي اخير نمونه هاي متعددي از خسار تهاي مالي و جاني ناشي از فرو نشست زمين و نشست ساختماني در زيرساختها و ساخت و سازهاي شاهد بود ه ايم. علت اين امر را ميتوان وجود خا كهاي مسئله دار، سطح آبهاي زيرزميني، ريزش ميله اي و انباري چاه هاي دفع فاضلاب و قنا تها دانست. به اين دليل اخيراً به منظور جلوگيري از مخاطرات ناشي از اين گونه حوادث، مطالعات ژئوتكنيك قبل از هر گونه ساخت و ساز در شهر ها لازم الاجرا شده است .هدف از اين مقاله تشريح ضرورت و نحو ه ي انجام اين مطالعات در ساخت و سازهاي شهري است. . سؤال اصلي تحقيق عبارت از اين است كه مطالعات ژئوتكنيكي چه نقشي در كاهش مخاطرات ناشي از نشست زمين در مناطق شهري ميتواند داشته باشد. فرضيه ي تحقيق نيز عبارت از اين است كه ميان انجام مطالعات ژئوتكنيكي و كاهش فرونشست زمين و نشستهاي ساختماني ارتباط معناداري وجود دارد.اين تحقيق با روش مطالعات كتابخانه اي و تحليل اسناد، مدارك و گزارش هاي موجود درخصوص بررسي هاي ژئوتكنيكي انجام پذيرفته است. نتايج تحقيق حاكي از وجود ارتباط معناداري ميان انجام مطالعات ژئوتكنيكي و كاهش نشستهاي ساختماني است.