بررسي مدل لرزه خيزي و لرزه زمين ساخت منطقه كرمانشاه-غرب ايران

در اين مطالعه، گستره °45 تا °20 /49 طول شرقي و°70/ 32 تا °36 عرض شمالي، براي بررسي لرزه زمين ساخت منطقه كرمانشاه-غرب ايران، انتخاب شده است. زمين لرزه هاي تاريخي و دستگاهي از منابع مختلف گردآوري و پالايش شده و نتايج بررسي سازوكار كانوني زمين لرزه هاي با 5 ≤ MWدر اين منطقه، وجود مولفه غالب معكوس را براي اكثر اين زمين لرزه ها نشان مي دهد. منطقه مورد مطالعه، در زير ايالت هاي لرزه زمين ساختي زاگرس شمالي و ايران مركزي_غرب واقع شده است، لذا مي توان الگوي لرزه زمينساختي حاكم بر منطقه را همان الگوي لرزه زمين-ساختي زيرايالت هاي مذكور در نظر گرفت. در اين مطالعه پارامترهاي لرزه خيزي در دو زيرايالت لرزه زمين ساختي زاگرس شمالي و ايران مركزي_غرب با استفاده از روش كيكو و سلفول(1992) محاسبه شده است براي محاسبه دقيق تر اين پارامترها، عدم قطعيت بزرگاي زمين لرزه ها و همچنين آستانه كامل بودن داده ها ، بررسي و مدنظر قرار گرفته شده است. در زيرايالت لرزه زمين ساختي زاگرس شمالي مقدار پارامترb-value برابر با 0/01±1/01، نرخ رويداد زمين لرزه λ، به ازاي 4/3≤MW برابر با 0/62±15/89و بيشينه بزرگي زمين لرزه قابل وقوع برابر با 0/19±7/34=MW، و در زيرايالت لرزه زمين ساختي ايران مركزي-غرب مقدار پارامتر b-value برابر با 0/04±0/80، نرخ رويداد زمين لرزه λ، به ازاي 4/1≤MW برابر با 0/20±1/54 و بيشينه بزرگي زمين لرزه قابل وقوع برابر با 0/51±6/91=MW برآورد شده است.