بررسي نحوه عملكرد گردشگري زيارتي ائمه (ع)، بزرگان ديني و حضرت سيد جلال‌الدين اشرف (ع) در توسعه وحدت و جلوگيري از جريانات تكفيري در منطقه

گردشگري يكي از پوياترين صنايع درآمدزا در سطح جهان تبديل‌شده است. يكي از زمينه‌هاي بسيار جذاب در اين مورد، گردشگري مذهبي-زيارتي به‌خصوص در دين مبين اسلام مي‌باشد كه نمونه كامل وحدت، همدلي و كاهش آلام در مراسم حج مي‌باشد. در ايران نيز با برخورداري از اماكن بسيار زياد به‌خصوص مرقد مطهر امام رضا (ع) پتانسيل بسيار بالايي براي توسعه گردشگري مذهبي-شيعي دارد كه از اين طريق مي‌تواند به توسعه اقتصادي كشور، توسعه فرهنگ رضوي، ايجاد وحدت و همگرايي در جهان اسلام و ارائه چهرهِ واقعي اسلام و ممانعت و جلوگيري از شكل‌گيري و توسعه جريانات افراطي و تروريستي در منطقه خواهد شد. در اين ميان بارگاه بزرگان ديني به‌خصوص در استان گيلان مي‌تواند نقش بسزايي را در اين زمينه داشته باشد كه مرقد مطهر سيد جلال‌الدين اشرف (ع) نمونه‌اي از آن مي‌باشد؛ بنابراين اين پژوهش نيز بر اساس شيوه‌اي تحليلي-مقايسه اي به بررسي نقش گردشگري زيارتي ائمه (ع) و بزرگان ديني به‌خصوص سيد جلال‌الدين اشرف (ع) در توسعه فرهنگ رضوي، وحدت و جلوگيري از توسعه جريانات تروريستي پرداخته است. نتايج نشانگر آن بودند كه توسعه گردشگري مذهبي مي‌تواند ضمن گسترش تفكر شيعي و اسلامي به معرفي اسلام راستين پرداخته و از قبل آن به سرزنش و اشاعه چهره واقعي جريانات تروريستي اقدام نموده و به مبارزه همه‌جانبه با آن‌ها در پرتو وحدت شكل‌گرفته از رونق گردشگري مذهبي-زيارتي اقدام نمود. البته اين امر مستلزم توسعه زيرساخت‌ها و خدمات مرتبط با گردشگري اسلامي-زيارتي مي‌باشد كه البته در كشور ايران اين امر در شهر مقدس قم و به‌خصوص مشهد و بارگاه‌هاي مطهر بزرگان ديني تا حدودي توانسته است جاي خود را بازنمايد. البته بايد اشاره داشت كه توريسم و تروريسم داراي تأثيرات متقابلي بر يكديگر از جنبه‌هاي منفي و مثبت هستند. تروريسم و جريانات افراطي با توسعه خود مي‌تواند محيط پيرامون را براي حضور گردشگر ناامن نموده و علاوه بر آن با گسترش تبليغات عمدي و غيرعمدي در اين زمينه، حضور گردشگران داخلي و خارجي را در يك محيط محدود ساخته و جامعه ميزبان را از خدمات سرشار آن محروم نمايد. بايد گفت هر نوع گسترش بهارخوابمي زمينه را براي گسترش وحدت و همبستگي و مبارزه با جريانات استعماري و افراطي و تروريستي فراهم نمي‌كند و بايد از نوعي بهارخوابمي بهره گرفت كه بر اساس يك سري اشتراكات همانند توريسم اسلامي و مذهبي كه مي‌تواند نقش اساسي را در توسعه فرهنگ و هويت و وحدت و جلوگيري از جريانات افراطي ايفا نمايد. توريسم ترور نيز آبشخور آن كشورهاي استعمارگر و حاميان آن‌ها در منطقه هستند كه آن‌ها از ابزار تفرقه و ناهمگوني منطقه استفاده كرده و عليه كشورهاي مسلمان سلاح برگرفته‌اند. اين گردشگران (تروريست‌ها) از تمامي كشورهاي دنيا مي‌باشند و در قالب افراد تندرو، مخرب و خون‌ريز به جان مسلمانان در حال حاضر و احتمالاً به جان دنيا خواهند افتاد و از اين اقدامات خود احساس لذت و تفريح مي‌نمايند.