بررسي غلظت دو فلز سنگين در منابع آب، خاك و گياهان زراعي توليد شده در يك بوم سازگان آبي

فلزات سنگين در بخش هاي مختلف بيوسفر از آب، خاك و هوا گرفته تا بافت هاي گياهي و جانوري يافت مي شوند. فلزات سنگين به دليل داشتن خواصي هم چون: سميت زياد، پايداري، قابليت تجمع زيستي (Bioaccumulation) جزءآلاينده هاي بسيار خطرناك محسوب مي شوند. زنجيره و رژيم غذايي، از مهم ترين مسيرهايي است كه انسان ها از طريق آن ها تحت تأثير فلزات سمي قرار مي گيرد. سميت فلزات سنگين و تجمع آن ها در زنجير ه هاي غذايي يكي از اصلي ترين معضلات زيست محيطي و بهداشتي جوامع مدرن است. در بين فلزات سنگين، دو فلز كادميوم و سرب به دليل قابليت جذب بالا، نيمه عمر طولاني در بافت گياهان و به تبع آن در بدن انسان و ديگر حيوانات و سميت زياد از اهميت ويژه اي برخور دارند. كادميوم در مقادير كم سمي بوده و به راحتي جذب گياهان مي شود و با ورود به چرخه غذايي سلامت انسان و ديگر موجودات زنده را به خطر مي اندازد. سرب هم به واسطه فعاليت هاي انسان به مقادير زيادي در محيط زيست يافت مي شود. بنابراين پايش غلظت اين دو فلز در بخش هاي مختلف بيوسفر به ويژه بوم سازگان هاي آبي براي بررسي سطح سلامت بوم سازگان ها و اجزاي تشكيل دهنده ي آن ها ضروري است. مطالعه حاضر با هدف بررسي تجمع زيستي دو فلز سنگين كادميوم و سرب در منابع آب، خاك و گياهان توليدي در حوضه ي آبريز سد قشلاق سنندج، ايران.به اجرا در آمد.1