شماره ركورد كنفرانس :
4224
عنوان مقاله :
سميت تغذيه اي عنصر مس در ماهيان
پديدآورندگان :
دكاني ليلا dekanileaila@yahoo.com دانشجوي كارشناسي ارشد شيلات، دانشكده منابع طبيعي- دانشگاه كردستان- سنندج , جوهري سيد علي sajohari@gmail.com استاديار گروه شيلات، دانشكده منابع طبيعي- دانشگاه كردستان- سنندج
كليدواژه :
مس , ماهي , سميت , تجمع , تغذيه , بافت شناسي
عنوان كنفرانس :
چهارمين همايش ملي پژوهش هاي منابع طبيعي ايران با محوريت شيلات و بوم سازگان آبي
چكيده فارسي :
تا به امروز مطالعات بسياري در رابطه با استفاده از فلزات به عنوان مكمل در جيره غذايي ماهيان و همچنين اثرات سمي مقادير بيش از حد آن ها در خوراك ماهي صورت گرفته است كه داده هاي حاصل از هر يك از مطالعات در ميان گونه هاي مختلف ماهيان، مشابهت ها و تضادهايي را نشان ميدهد. در اين مطالعه چالش هاي موجود در مطالعات پيشين را مورد بحث قرار داده ايم. مس به ميزان 3 تا 10 ميلي گرم در هر كيلوگرم جيره، عنصري ضروري در خوراك بيشتر گونه هاي ماهيان مي باشد. لازم به ذكر است كه ميزان مس مورد نياز در ميان گونه هاي مختلف متفاوت است و حتي ممكن است در مراحل مختلف يك گونه نيز متفاوت باشد. سميت مس در جيره وابسته به نوع گونه، مرحله زندگي و همچنين احتمالا تحت تاثير نوع جيره، تركيبات جيره و حتي ميزان مس موجود در آب مورد استفاده براي پرورش مي باشد. مطابق با مطالعات صورت گرفته، آستانه سميت تغذيه اي عنصر مس براي گربه ماهي كانالي در دوز روزانه بالاتر از 1 ميلي گرم در هر كيلو گرم وزن بدن، براي ماهي آزاد اقيانوس اطلس بسته به مرحله زندگي 1 تا 15 ميلي گرم در هر كيلوگرم وزن بدن در روز و براي ماهي قزل آلاي رنگين كمان 44 ميلي گرم در هر كيلو وزن بدن در روز
است. مرور مطالعات نشان مي دهد كه مس به ميزان زيادي در بافت هاي روده، كبد و كيسه صفرا و به ميزان كمتر در بافت هاي آبشش، كليه و ماهيچه تجمع مييابد. همچنين ميزان بيش از حد مس در خوراك ماهيان ميتواند اثرات منفي بر ريخت شناسي روده داشته باشد و نرخ آپتوزيز و تقسيم سلولي را در سلولهاي روده افزايش دهد.