بررسي تأثيرات استفاده از رنگدانه هاي كاروتنوئيدي در آبزي پروري با تأكيد بر آستاگزانتين

آستاگزانتين رنگدانه اي از خانواده گزانتوفيل ها و مشتقات اكسيژن دار كارتنوئيدها مي باشد كه عموماً در گياهان سنتز مي شود . اين ماده يكي از رنگدانه هاي اصلي موجود در سخت پوستان، ماهيان و بسياري از موجودات دريايي مي باشد كه باعث ايجاد رنگ نارنجي مايل به قرمز در آنها مي شود. مهم ترين ويژگي آستاگزانتين، خاصيت آنتي اكسيداني آن است كه در اين مورد از بتاكاروتن و آلفاتوكوفرول پيشي گرفته است. مطالعات نشان مي دهند كه فعاليت آنتي اكسيداني آستاگزانتين 10 برابر بيشتر از ساير كارتنوئيدها مانند زآگزانتين، لوتئين، كانتاگزانتين و بتاكاروتن و 100 بار بيشتر از آلفاتوكوفرول است. با توجه به فعاليت آنتي اكسيداني برجسته آن، اين رنگدانه پتانسيل فوق العاده اي در حفاظت از موجودات زنده در برابر طيف گسترده اي از بيماري ها از قبيل مشكلات قلبي و عروقي، انواع مختلف سرطان ها و برخي از بيماري هاي سيستم ايمني دارد و از اين رو لقب ابر آنتي اكسيدان دهند. از منابع مختلف آستاگزانتين مي توان به آستاگزانتين مصنوعي (مورد استفاده در صنعت) و طبيعي قابل استخراج از ريزجلبك ها (به خصوص هماتوكوكوس پلووياليس، اسپيرولينا)، مخمرها (مخمر قرمز فافيا رودوريما)و منابع دريايي (ماهي سالمون و سخت پوستان) اشاره كرد. اين مطالعه در رابطه با كاربردهاي كارتنوئيدها در آبزي پروري است.