بررسي رابطه‌ سرمايه فرهنگي با مصرف‌گرايي در بين زنان بالاي 15 سال شهر ملاير (با در نظر گرفتن تاثير سرمايه اقتصادي)

در اين بررسي در نظر داريم به شناختي درباره رابطه سرمايه فرهنگي با متغيير مصرف‌گرايي در بين زنان شهر ملاير دست يابيم، البته در اين بررسي رابطه‌ي سرمايه اقتصادي با سرمايه فرهنگي به عنوان يك فاكتور براي ارزيابي نتايج مدنظر قرار گرفته است. و به اين دليل زنان را به عنوان پاسخگو انتخاب كرديم كه به نظر پديده‌ي مصرف و مصرف‌گرايي در آنها مشهودتر ميباشد. جامعه آماري اين پژوهش زنان بالاي 15 سال شهر ملاير بودند كه از اين بين 366 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند و با استفاده از پرسشنامه مورد ارزيابي قرار گرفتند. اعتبار پرسشنامه به روش اعتبار صوري حاصل شد و پايايي پرسشنامه به روش آلفاي كرونباخ محاسبه گرديده‌است، يافته‌ها نشان‌دهنده‌ي رابطه معنادار متغير سرمايه فرهنگي با مصرفگرايي بوده‌است. البته در اين بين متغيير سرمايه اقتصادي با مصرف‌گرايي رابطه‌اي ضعيف و با سرمايه فرهنگي رابطه‌اي معنادار و نزديك به متوسط دارد. نتايج رگرسيون نشان داد كه متغييرهاي سرمايه فرهنگي و سرمايه اقتصادي توانستند 7.8 درصد تغييرات مصرف‌گرايي را تبيين كنند. بعنوان نتيجه ميتوان گفت رابطه‌ي مثبت بين سرمايه فرهنگي و اقتصادي نشان از آن دارد كه افراد با توان مالي بالاتر ميتوانند سرمايه فرهنگي بيشتري كسب كنند، از طرفي رابطه‌ي ضعيف سرمايه اقتصادي با مصرف‌گرايي نشان از آن دارد كه صرفا داشتن منابع مالي در مصرف افراطي و سبك زندگي مصرف‌گرايانه دخيل نيست و ممكن است فاكتورهاي ديگري دخيل باشند، اما خب وقتي در ارتباط با روابط ذكر شده ميبينيم كه سرمايه فرهنگي با مصرف‌گرايي داراي رابطه‌اي ضعيف است روابط كمي پيچيده‌تر ميشود، و ميتوان اين نكته را افزود كه تاثير سرمايه اقتصادي حتي از طريق سرمايه فرهنگي بر مصرف‌گرايي چندان مشهود نيست و به عبارتي ميتوان به استدلال بودريلار در بحث فرامصرف نزديك شد كه حاكي از سبك خاصي از مصرف در طبقات متوسط و بالايي كه به لحاظ فرهنگي از سطح مطلوبي برخوردارند ميباشد.