مطالعه‌ بازتوليد نابرابري جنسيتي در بين مراجعان زن دادگستري شهر اصفهان

تبعيض‌هاي جنسيتي در قوانين و تجربه‌ رفتار متفاوت با مردان و زنان در كسب منافع و موقعيت‌ها، در قوانين اكثر كشورها مشاهده مي‌شود. برخي از قوانين ايران مانند سن ورود به قلمرو مسئوليت جزايي، ديه، شهادت، سرپرستي خانواده، طلاق، ولايت بر فرزندان، سهم‌الارث و حضور در عرصه سياست هميشه مناقشه‌هايي منوط بر وجود تبعيض عليه زنان و اعمال نابرابري در حق آنها را در محافل آكادميك، ‌رسمي و غيررسمي به وجود آورده است. پژوهش حاضر تلاش مي‌كند با تاكيد بر مفاهيم بازتوليد نابرابري جنسيتي و با الهام از نظريات آلتوسر، گيدنز، بم، ‌چافتز و ‌بورديو و با استفاده از روش پيمايش، اين مفهوم را در بين مراجعان زن دادگستري شهر اصفهان بررسي كند. اين مطالعه در سال93-1392 و با انتخاب تعداد220 نمونه، انجام يافته است. نتايج پژوهش حاكي از اين است كه بين پذيرش باورهاي قالبي جنسيتي، پذيرش ايدئولوژي مردسالارانه و بازتوليد نابرابري جنسيتي رابطه‌اي منفي برقرار است؛ بدين معني كه هر چقدر باورهاي قالبي جنسيتي در بين زنان بيشتر دروني شده و ايدئولوژي‌هاي مردسالارانه توسط آنان بيشتر پذيرفته شده باشد، احساس نابرابري جنسيتي هنگام مراجعه به دادگستري براي آنها كمتر بازتوليد مي‌شود. علاوه بر اين هر چقدر مدت رسيدگي به پرونده مورد بررسي مراجعين زن طولاني‌تر باشد، بازتوليد نابرابري جنسيتي در فرايند مراجعه به دادگستري در بين آنها بيشتر مشاهده مي‌شود.