بررسي نقش تعلق مكاني زنان بر احساس امنيت در محلات شهر سبزوار (مطالعه موردي: محلات پايين و بالاي شهري)

حضور اختياري انسان، نقش بسيار مهمي در ايجاد تعاملات و روابط اجتماعي او دارد، و اين نوع از حضور زماني رخ مي‌دهد كه انسان شرايط محيط بيروني خود را مساعد حس كند. احساس امنيت يكي از مهم‌ترين شرايط مساعد و باب ميل، جهت حضور اختياري است. از سوي ديگر، احساس دلبستگي به مكان، علاوه بر اينكه شمار روابط و تعاملات همسايگي را افزايش مي‌دهد، بر ايجاد نگرش مثبتِ انسان نسبت به محله و مكان زندگي خويش تاثيرگذار است. بر اين اساس، هدف پژوهش حاضر، واكاوي نقش تعلق مكاني بانوان بر احساس امنيت ايشان در محلات مختلف شهري، اعم از بالا و پايين شهر، در شهر سبزوار است. در اين راستا، ميانگين احساس تعلق به مكان و احساس امنيت، در هر يك از محلات شهري مشخص شد و سپس تعيين رابطه بين ميانگين‌هاي احساس امنيت در هر يك از محلات مختلف پايين و بالاي شهر (و همچنين بافت‌هاي جديد و قديم) انجام گرفت. در انتها، به تبيين نقش تعلق مكاني زنان در ميزان احساس امنيت در محله ايشان پرداخته شده است. پژوهش حاضر، به لحاظ روش، توصيفي- تحليلي و به لحاظ ماهيت، كاربردي است. گردآوري داده‌ها نيز پيمايشي است كه با استفاده از ابزاري چون پرسش‌نامه صورت گرفته است. جامعه آماري، تمامي بانوان 18 تا 65 سال شهر سبزوار، و حجم نمونه نيز 200 نفر بود. يافته‌هاي پژوهش حاكي از آن است كه 48 درصد بانوان شهر سبزوار نسبت به امنيت محله خويش احساس خوشايندي دارند، و 57 درصد از ايشان نيز نسبت به محله خود، از احساس تعلق مكاني بيشتري برخوردارند. بدين ترتيب و بر اساس آزمون‌هاي انجام‌شده، از سويي، داشتن نگرش مثبت نسبت به مكان زندگي خويش، موجبات افزايش حس امنيت محله را در زنان اين شهر پديد مي‌آورد و از سوي ديگر، احساس تعلق به محله در هر يك از محلات شهري با توجه به ويژگي‌هاي كالبدي ـ اجتماعي آن، متفاوت است.