مطالعه­ كيفي بسترهاي دست يابي زنان به مناصب مديريتي در نهادهاي آموزشي

در سال‌هاي اخير، با مهيا شدن پيش‌نيازهاي كنش مشاركتي از جمله سطح تحصيلات و مهارت‌هاي حرفه‌اي، انتظارات اجتماعي و تمايل زنان به حضور در مناصب مديريتي در سطوح مختلف، رشد قابل توجهي داشته است. پژوهش حاضر به قصد راه بردن به تجربه و معاني ذهني مديران زن در دستيابي به مناصب مديريتي در آموزش‌وپرورش صورت گرفته است. يافته‌هاي تحقيق به كمك تكنيك مصاحبه نيمه‌ساخت‌يافته گردآوري شد و براي عمليات ميداني تحقيق و تحليل داده‌ها نيز روش نظريه زمينه‏اي به كار رفت. به كمك روش نمونه‌گيري نظري و هدفمند با 20 نفر از مديران زن مصاحبه شد و درنهايت داده‌هاي گردآوري‌شده در قالب 6 مقوله محوري و يك مقوله هسته، كدگذاري و تحليل شد. بر مبناي نتايج پژوهش، مردسالارنه بودن قوانين، جامعه‌پذيري جنسيتي و حمايت‌ها و منابع در دسترس زنان در دستيابي زنان به مناصب مديريتي اثرگذارند. در اين ميان، كليشه‌هاي جنسيتي به‌ منزله بستر و زمينه و آموزش‌وپرورش و رسانه‌هاي ارتباطي به‌منزله شرايط مداخله‌گر عمل مي‌نمايند. بازسازي معنايي تجربه و درك زنان از دستيابي به مناصب مديريتي بيانگر آن است كه مشاركت‌كنندگان با قرارگرفتن در شرايط يادشده به استراتژي‌هاي خودباوري و توانمندسازي توسل مي‌جويند. بر اساس مطالعه حاضر، تجربه دستيابي زنان به مناصب مديريتي، تضعيف نگاه جنسيتي و رغبت زنان به دستيابي به پست‌هاي مديريي را در پي داشته است.