احساس امنيت زنان در فضاهاي شهري و عوامل اجتماعي موثر بر آن

امنيت از جمله ضروريات زندگي بشر محسوب مي­شود به طوري كه از ابتداي تاريخ تاكنون بيشترين زمان و هزينه در جوامع مختلف براي برقراري امنيت صرف شده است. امنيت مفهومي عيني و ملموس و احساس امنيت مفهومي ذهني و غيرملموس است. رشد شهرنشيني، گسترش فضاهاي شهري و به تبع آن پيچيده­تر شدن روابط اجتماعي شهروندان باعث شده است كه مفهوم امنيت، علاوه بر حالت فيزيكي آن، ابعاد مختلف اجتماعي، اقتصادي، فرهنگي، سياسي و... را در بربگيرد و همان‌گونه كه با رشد فيزيكي شهرها جرايم مختلف افزايش يافته است، پيچيده شدن فناوري و تقسيم كار اجتماعي، احساس امنيت و آسايش شهروندان نيز خدشه‌دار يا تضعيف شود. زنان به عنوان سرمايه­هاي انساني هر جامعه­اي نقش موثري در پيشبرد، تعالي و اهداف جامعه دارند. اما تحقق اين مهم در عرصه اجتماعي مستلزم وجود امنيت در ابعاد مختلف است. زندگي اجتماعي­ زنان، به علت موقعيت اجتماعي كه در جوامع مختلف و به دلايل گوناگون پيدا كرده­اند و همچنين ويژگي­هاي فيزيولوژيكشان، به‌شدت وابسته به احساس امنيت آنان است. پژوهش حاضر با رويكرد توصيفي - تحليلي و با استفاده از منابع كتابخانه­اي و اينترنتي سعي دارد، ضمن بررسي مهم‌ترين ويژگي‌هاي فضاهاي شهري، به عوامل اجتماعي اثرگذار بر امنيت اجتماعي زنان بپردازد. هر چند پس از انقلاب اسلامي برخي شاخص­هاي وضعيت اجتماعي زنان همچون اشتغال، سلامت، تحصيلات عاليه و... بهبود يافته، برخي شاخص­ها چون طلاق، احساس ناامني، اختلالات رواني و... نيز با افزايش همراه بوده است. در اين فرايند عواملي چون فضاي فيزيكي شهر، وجود فضاي بي­دفاع شهري، چگونگي مناسبات اجتماعي، سن، پايگاه اقتصادي، محل سكونت، تبليغات رسانه­اي و مجازي و... بر امنيت اجتماعي زنان اثرگذاري بسياري دارند.