پيش‌بيني تعارضات زناشويي زنان شاغل از طريق تعارضات كار ـ خانواده و خانواده ـ كار

تعارض كار- خانواده و خانواده- كار يكي از موضوعات عمده‌اي است كه امروزه مورد توجه بسياري از محققان حوزه كار و خانواده قرار گرفته است. اين تعارض نقش، مشكلاتي را در برقراري تعادل ميان انجام وظايف كار و وظايف خانواده و زمينه‌هايي براي بروز ناسازگاري نقش براي كاركنان ايجاد كرده است. هدف اصلي از انجام پژوهش حاضر، بررسي پيش‌بيني تعارض زناشويي زنان شاغل از طريق ميزان تعارضات كار- خانواده و خانواده -كار بود. به اين منظور روش توصيفي از نوع همبستگي انتخاب شد. جامعه آماري شامل كليه زنان متأهل شاغل در بخش ستادي مخابرات استان تهران در سال 1394 است. نمونه‌گيري به شيوه تصادفي خوشه‌اي انجام گرفت. بدين ترتيب كه از ميان تمام ادارات كل مخابرات استان تهران، 5 اداره كل و از بين آنها تعداد 135 نفر زن شاغل متأهل به طور تصادفي انتخاب شدند. ابزارهاي مورد استفاده براي اندازه‌گيري متغيرها عبارتند از: پرسش‌نامه تعارض كار- خانواده و خانواده- كار نت ماير و پرسش‌نامه تعارض زناشويي MCQ ثنايي و براتي. پس از اجراي پرسش‌نامه‌ها روي گروه نمونه، داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS ويراست 18 و به روش همبستگي و رگرسيون چندمتغيري مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج نشان داد كه رابطه و همبستگي بين تعارض كار- خانواده و خانواده- كار با تعارض زناشويي مستقيم و معنادار است (05/0 P). همچنين تعارضات كار- خانواده و خانواده – كار به ميزان 40/0 توان پيش‌بيني واريانس ميزان تعارض زناشويي در زنان شاغل را داراست. به عبارت ديگر با افزايش تعارض حوزه كار و خانواده ميزان تعارض زناشويي زنان شاغل نيز افزايش مي‌يابد. بنابراين به منظور كاهش ميزان تعارضات زناشويي كاركنان، سازمان‌ها بايد تعارض‌هاي موجود بين محيط شغلي و محيط زندگي كاركنان و نيز فشارزاهاي موجود در محيط كار را كاهش دهند.