بررسي تجربه حضور دختران نوجوان در مركز محله به عنوان يك فضاي شهري (مطالعه موردي: مركز محله رجايي‌شهر كرج)

هدف پژوهش كمّي حاضر، مطالعه تجربه حضور دختران نوجوان (12 تا 19 ساله) در مركز محله مسكوني‌شان- به عنوان يكي از در دسترس‌ترين فضاهاي شهري براي آنان- و بررسي ابعاد و مولفه‌هاي محيطي موثر بر حضور آنان در اين فضا است. بدين منظور، پس از انتخاب محله رجايي‌شهر كرج به عنوان محدوده مطالعاتي، و انتخاب تصادفي 125 نفر از دختران 12 تا 19 ساله ساكن در آن به عنوان نمونه، از پرسش‌نامه محقق‌ساخته با پايايي مطلوب (89/0= α) جهت جمع‌آوري داده‌ها استفاده شد و داده‌ها با آمار توصيفي و استنباطي (همبستگي و رگرسيون چندمتغيره) تحليل شدند. يافته‌هاي توصيفي بيانگر وضعيت مناسب مركز اين محله از نظر وجود مراكز خريد، و نزديكي‌اش به مدارس و محل سكونت نوجوانان است و نشان مي‌دهد كه 30% از آنان هر روز، 43%شان چند روز در هفته و 24% از آنان حداقل يك بار در هفته به اين محدوده مراجعه مي‌كنند. يافته‌هاي استنباطي نيز حاكي از وجود رابطه مستقيم بين پايگاه اجتماعي ـ اقتصادي دختران با ميزان حضورشان در مركز محله است و همچنين نشان مي‌دهد كه جذابيت و زيبايي، قابليت سرگرم‌كنندگي، انطباق با اقليم، همه‌شمولي، و صميميت و خودماني بودنِ اين محدوده به ترتيب بيشترين شدت همبستگي، و وضعيت ايمني و آرام‌سازي ترافيكي محدوده، كمترين شدت همبستگي را با ميزان حضور دختران نوجوان در آن دارند. رگرسيون چندمتغيره نيز نشان مي‌دهد كه در مجموع ابعاد محيطي 48% از حضور دختران نوجوان در فضا را تبيين مي‌نمايند كه ترتيب آنها از نظر شدت تاثير عبارت است از: بعد عملكردي، كالبدي و زيبايي‌شناسي، دسترسي و ارتباطات، زيست‌محيطي، و اجتماعي. در انتها نيز پيشنهادهايي جهت بهبود وضعيت مركز محله رجايي‌شهر به منظور افزايش حضور دختران نوجوان در آن ارائه شده است.