تحليل تماتيك مشاركت اجتماعي زنان در فضاهاي عمومي (نمونه موردي محله خواجه نظام)

زنان در سال­هاي اخير داراي نقش تعيين كننده­اي در مناسبات و حيات شهري بوده­اند. گسترش آگاهي زنان از طريق افزايش تحصيلات، عضويت در گروه­هاي اجتماعي، دسترسي به تكنولوژي و ... موجب افزايش ميل ايشان به شركت در فعاليت­هاي اجتماعي شده است. يكي از فرصت­هاي فعاليت اجتماعي براي زنان مشاركت در سطح محله زندگي است، كه اين امر در سال­هاي اخير با گسترش نهادهاي محلي تقويت شده است. هدف نويسنده در اين مقاله تحليل مشاركت زنان در محله خواجه نظام مي­باشد. اين محله از جمله محلات قديمي شهر تهران است كه به دلايلي همچون سكونت ساكنين قديمي در محله و حفظ اصالت در بين آنان و تطيبق مهاجران وارد شده با فرهنگ محيط، بر خلاف بسياري از محلات ديگر، همچنان شكل محله در معناي سنتي خود را حفظ كرده است. سوالات اصلي در اين پژوهش شامل اين است كه علل مشاركت زنان در محله خواجه نظام چيست؟ فضاهاي عمومي چه نقشي در ماهيت مشاركت آنان دارند؟ سطح مشاركت زنان در محله خواجه نظام به چه صورت است؟ داده­هاي اين مقاله بر اساس روش­هاي كيفي (مصاحبه نيمه ساخت يافته، مشاهده مشاركتي و مشاهده غيرمشاركتي) جمع­آوري شده است و بر اساس تحليل تماتيك مورد بررسي قرار گرفته است. نتيجه نشان مي­دهد مشاركت زنان در محله خواجه نظام در فضاهاي فرهنگي و مذهبي صورت مي­پذيرد. در فضاهاي فرهنگي شاهد مشاركت سه گروه از زنان از جمله تسهيلگران، مشاركت جويان عمل­گرا و مشاركت جويان آموزش­محور هستيم و در فضاهاي مذهبي از جمله مساجد، حسينيه­ها، هيئات، سفره­هاي زنانه و ... نيز سه دسته از زنان به مشاركت مي­پردازند، آخرت طلبان، خيرين و مشاركت جويان آموزش­محور.