جنسيت‌زدگي شهري: تجربه زنان از پارك‌هاي شهري

شهر علاوه بر جنبه‌هاي كالبدي و اقتصادي خود مجموعه‌اي در هم تنيده از روابط اجتماعي و فرهنگي است كه باعث به وجود آمدن طبقات و نظام سلسله‌مراتبي شهري مي‌شود. در اين بين، روابط جنسيتي مردانه و زنانه در ساخت اجتماعي شهر موثر و باعث دگرگوني در مفهوم فضا مي‌شود. بر اين شالوده، با گسترش فزاينده قطبي‌ شدن شهرها و تسلط فرهنگ بورژوايي حاكم بر آن، دگرگوني‌هاي عمده‌اي در ساخت فرهنگي و الگوهاي رفتاري درون شهرها به وجود آمده كه جنسيت‌زدگي شهري و نابرابري جنسيتي از آن جمله هستند. در مقابل اين تفكيك اجتماعي و قطبي ‌كردن فضاهاي شهري بين زنان و مردان، با ظهور موج دوم فمنيسم و پارادايم‌هاي مرتبط با برپايي شهرهاي مساوات‌گرا و برقراري فرصت‌هاي برابر جنسيتي، اين امكان براي برنامه‌ريزان و طراحان شهري ايجاد خواهد شد كه به نابرابري‌هاي جنسيتي پايان دهند و در سياست‌گذاري‌هاي خود نقش مشاركت محلي را برجسته كنند و در راستاي رسيدن به پايداري و تعادل‌بخشي فضايي و در نهايت دستيابي به عدالت اجتماعي بكوشند. از اين رو، پژوهش حاضر، با بررسي جنسيت‌زدگي شهري، تجربه زنان از پارك‌هاي شهري (پارك لاله تهران به عنوان نمونه مورد مطالعه) را با توجه به شاخص‌هاي مختلفي نظير امنيت، سلامت، دسترسي، امكانات، طراحي، ملاحظات رفتاري و محيطي، آسيب‌پذيري و... مطالعه و ابعاد گوناگون جنسيت‌زدگي را در محدوده مورد تحقيق بررسي مي‌كند. نتايج تحقيق نشان مي‌دهد كه اختلاف زيادي بين سطح انتظارات زنان و امكانات حال حاضر وجود دارد و در بسياري جنبه‌ها مطالبه زنان ناديده گرفته شده است.