بررسي تأثير صنعت گردشگري بر ابعاد مختلف توسعه در شهرهاي كوچك از ديدگاه متخصصان و كارشناسان (نمونه مورد مطالعه: شهر گيلان غرب)

گردشگري فعاليتي است كه غير از مزاياي اقتصادي و اشتغال زايي، تأثيرات اجتماعي و فرهنگي بسياري دارد. توسعه گردشگري مي تواند باعث سطح رفاه زندگي اجتماعات بومي شود و بنابراين باعث توسعه ي شهرها گردد. با توجه به اهميت موضوع، پژوهش حاضر با استفاده از روش ميداني، تكنيك پيمايش، ابزار تحقيق پرسشنامه و استفاده از نرم افزارهاي SPSS و AMOS، به دنبال تأثير صنعت گردشگري بر ابعاد مختلف توسعه در شهرهاي كوچك از ديدگاه متخصصان و كارشناسان به عنوان هدف اصلي مي باشد. جامعه آماري پژوهش حاضر متخصصان و كارشناسان شهر گيلان غرب مي باشد كه تعداد 120 نفر از آنها به عنوان حجم نمونه مورد بررسي قرار گرفته شده است. در اين پژوهش به بررسي و تحليل ابعاد مختلف صنعت گردشگري به عنوان متغيرهاي مستقل و رابطه آن با توسعه شهري به عنوان متغير وابسته پرداخته شده است. نتايج تحقيق حاكي از ان است كه بين صنعت گردشگري (34/0 =P)، و ابعاد آن يعني بالا بردن جاذبه هاي گردشگري طبيعي (39/0 =P)، بالا بردن جاذبه هاي گردشگري فرهنگي (28/0 =P)، توسعه فعاليت هاي مرتبط با گردشگري (37/0=P) و توسعه زيرساخت هاي گردشگري (30/0=P) با توسعه شهري ارتباط مثبت و معنادار وجود دارد؛ بنابراين تمامي فرضيه هاي پژوهش تأييد مي شوند.