تاريخ (1)، ايران و جهان باستان، كتابي درسي با رويكردي متفاوت

تاثيرگذاري كتابهاي درسي بر آموزش و پرورش رسمي و عمومي هر جامعه بر كسي پوشيده نيست. در جوامعي مانند ايران كه داراي سيستم آموزشي متمركز هستند، كتابهاي درسي تاريخ به علّت نقشي كه در تربيت اجتماعي، سياسي و هويتي مخاطبان دارند، داراي اهميت بيشتري هستند. نوشتهي حاضربه شيوه توصيفي –مقايسه اي و بر اساس سالها تجربهي تدريس درس تاريخ، نگاهي دارد به اين كتاب و مقايسه آن با كتاب تاريخ ايران وجهان (1)چاپ 1393كه سالهاي پيش تدريس ميشده است، به نظر ميرسد كتاب فعلي رويكردي مناسبتر و اثرگذارتري از كتب پيشين داشته باشد. گرچه هيچگاه نميتوان كتابي كه مورد تاييد همه سلايق باشد، تدوين كرد، اما توجه به نقد و بررسيهاي گوناگون و در معرض قضاوت قرار دادن كتاب درسي تاريخ توسط گروههايي مانند: دانشگاهيان، معلماني كه سابقه تدريس درس تاريخ را دارند و ساير متخصصان، سبب اصلاح ايرادات احتمالي و افزايش كيفيت آن در چاپهاي بعدي خواهد شد. مي توان مهمترين نتيجه اين تحقيق را ضرورت بستر سازي براي بهره گيري حد اكثري ازنرم افزارهاو وسايل كمك آموزشي كه در متن كتاب به عنوان مكمل تدريس معرفي شده اند،دانست.تحقق اين هدف مستلزم استفاده ازآموزشگرمتخصص وآشنايي كامل آنها به تحليل محتواي كتاب درسي است.