تاثير معناداري زندگي بر بهداشت (سلامت ) رواني

امروزه مشغله هاي خود ساخته آنچنان بشر را به خود درگير ساخته كه مانع از تأمل و تعمق در باره معنا و مفهوم زندگي شده است ، كه البته حاصلي جز روزمرگي و دست و پا زدن در عادات زندگي نداشته و سلامت و بهداشت فكري و رواني انسان ها را مورد تهديد جدي قرار داده است . در مورد معناي زندگي و حوزه هاي مربوط به آن دانشمندان و متفكران و فيلسوفان بسياري به بررسي و مطالعه پرداخته اند . از اين ميان ، روان شناسان نيز در مورد اهميت معنا داري زندگي و تأثيرات آن بر سلامت و بهداشت رواني تحقيقاتي انجام داده اند . سؤال اين است كه آيا ميان معناداري زندگي و سلامت رواني ارتباط وجود دارد ؟ و در صورت ارتباط اين دو با هم ، ارتباطشان چگونه و تا چه اندازه است ؟ به طور كلي و براساس يافته هاي پژوهشي ، افرادي كه زندگي شان معنادار است، نسبت به خود ، ديگران و جهان داراي نگرش مثبتي اند ،زندگي شادمانه اي دارند، بيشتر در زمان حال زندگي مي كنند، از تجارب همراه با رنج شان براي ساختن معنا بهره مي برند، خودشان را همراه با تمام نقاط ضعف و قوتشان پذيرفته اند، ذهن فعال و خلاقي دارند، نسبت به واكنش هاي خويش به محيط پيرامون خويش آگاهي دارند، مسئوليت بودنشان در اين جهان را پذيرفته اند، جامعه پذيري بيشتري از خود نشان مي دهند، اهداف والاتري را دنبال مي كنند، در هنگام مواجهه با مشكلات و استرس ها ثبات بيشتري از خود نشان مي دهند و كمتر به روان رنجوري هاي مختلف (افسردگي، انواع اضطراب، خودكشي، اعتياد به سوءمصرف مواد و الكل و...) دچار مي شوند.