بررسي و مطالعه راهكارهاي مديريت و كنترل سيلاب هاي شهري در سطح مناطق مختلف كلانشهر رشت .

آبخيزداري شهري شاخه اي از علوم آبخيزداري است كه به منظور حفاظت از خاكهاي مناطق شهري، كاهش سيل و رواناب در معابر و سطوح شهري و همچنين استفاده بهينه از رواناب در توسعه فضاهاي سبز در مناطق شهري مطرح مي باشد. حوزه آبخيز شهريUrban Catchment بنا به تعريف، محدوده فيزيوگرافي هر شهر را گويند كه كليه بارش هاي واقع شده در آن محدوده به صورت كاملا فني و مهندسي جمع آوري وهدايت شده و در نهايت از يك نقطه خروجي در داخل مرز آن شهر تخليه مي گردد.در حوزه هاي آبخيز شهري ، به دليل گستردگي سهم سطوح نفوذناپذير نسبت به سطوح با نفوذپذيري طبيعي، بخش اعظم بارندگي ها به رواناب و هرزآب تبديل شده و در سطح شهر و درون جوي ها، كانالها و مسيلهاي شهري جريان مي يابد كه متاسفانه بدليل عدم توجه مديران شهري و شهرداري ها به موضوع آبخيزداري شهري ،تا كنون اقدام و مديريت خاصي در اين زمينه مهم و حياتي صورت نگرفته است. آنچه مهم است اينكه در مديريت رواناب هاي شهري يا آبخيزداري شهري به سه جنبه اساسي بايد توجه ويژه نمود: 1-كاهش رواناب شهري 2- ايجاد تاخير در حركت رواناب هاي شهري 3- استفاده بهينه از آب حاصل از رواناب در مصارف آبياري فضاهاي سبز شهري. با اجراي تكنيك ها و عمليات آبخيزداري شهري (احداث سازه ها رسوبگير ،سازه هاي كنترلي يا آپرون ها و كالورت ها ،سازه هاي حفاظتي و مهاركننده و ... ) بويژه در كلانشهر ها كه با تراكم و فزوني جمعيت شهري ،مشكل بافت هاي فرسوده ، معابر و خيابان هاي بدون زهكش ها و آبروهاي مناسب و ...روبرو مي باشيم يقنا در آينده، دوباره شاهد بروز سيلاب هاي شهري و آبگرفتگي مناطق شهري در كلانشهر زيباي رشت نبوده و نخواهيم بود.