ملاحظات مورد نياز طراحي شبكه بازيافت بارش- رواناب در محدوده شهري

به دليل كمبود منابع آب قابل شرب و آلودگي زيست محيطي آب هاي زيرزميني و همچنين افزايش ميزان تقاضا از منابع آب به دليل رشد جمعيت، بسياري از شهرهاي ايران، بويژه شهرهاي ساحلي، در تامين آب با دشواري هايي روبرو هستند. از طرف ديگر، كاربري‌هاي عمده حوزه‌هاي شهري شامل مسكوني، تجاري، صنعتي و فضاي باز (شامل مناطق حفاظت شده، پارك ها و فضاي سبز) است و استفاده از رواناب شهري در طراحي كاربري اراضي شهري توسط معماران و طراحان شهري كمتر مورد نظر قرار گرفته است. ليكن در شرايط كنوني با توجه به كمبود منابع آب مي‌بايست در اين طراحي ها به استفاده از آب باران و رواناب در مناطق شهري توجه ويژه شود. در اين مقاله به برخي از ملزومات اجرايي شبكه ي بازيافت بارش-رواناب در محدوده ي شهري پرداخته شده است. هدف از انجام اين تحقيق، شناسايي و معرفي پيش نيازهاي استحصال بارش و رواناب در محيط شهري است. پهنه هاي مناسب احداث مخزن متخلخل در محدوده هايي از شهر پيرو مطالعات محيطي مطابق با شرح خدمات تيپ آبحيزداري و مدلسازي قابل اولويت بندي است. طراحي و اجراي سيستم استحصال و بازچرخاني بارش-رواناب مطابق با اصول مهندسي شهرسازي پيشنهاد مي شود. اگر چه استفاده از آسفالت متخلخل، با توجه به تكنولوژي موجود، در حال حاضر تاحدودي پرهزينه است ليكن با توجه به وضعيت بحراني آب در كشور، استفاده از آن به شدت توصيه مي شود.