افزايش تداوم جريان آب در قنوات با استحصال بارندگي از طريق عمليات آبخيزداري

يكي از روش‌هاي پذيرفته شده براي بهره‌وري از آب باران، انجام پروژه‌هاي آبخيزداري تلقي مي‌شود. در اين مقاله نقش عمليات آبخيزداري در يكي از زير حوزه‌هاي بالادست سد كارده، بر استحصال بارش‌ها و ميزان آبدهي قنوات، ارزيابي شده است. جامعه آماري منتخب، 152 خانوارِ روستا بودند كه 38 نفر از آنان، به طور تصادفي و به روش محاسبه با فرمول كوكران، به عنوان حجم نمونه‌ها، انتخاب شدند. ابزار سنجش، پرسشنامه بود كه پس از تهيه، آزمون اعتبار و تائيدِ پاياييِ آن (745 /0=α)، به صورت حضوري در محل تكميل شد. به روشِ تحليل عاملي و با كمك آمار توصيفي، مبتني بر نظرخواهي از ساكنين حوزه و نتايج حاصل از استخراج اطلاعات پرسشنامه‌ها، ميزان اثرگذاري پروژه‌هاي آبخيزداريِ اجرا شده، مشخص شد. براي آناليز و سنجش اثرات از مقياس ليكرت و براي تحليل و توصيف اطلاعات از آماره‌هاي توصيفي و آماره‌هاي استنباطي چند متغيره، استفاده شد. تحليل‌ها مشخص ساخت كه از ميان متغير‌هاي تاثيرگذار، افزايش سطح اراضي كشاورزي و باغي، افزايش آبدهي قنوات و كنترل سيلاب، حدود 61 درصد از كل واريانس را نسبت به واريانس تجمعي به خود اختصاص داده است. نتايج نهايي تحقيق اين كه، عمليات آبخيزداري توانسته است با كنترل بارش‌ها و تغذيه آبرفت، آبدهي قنوات را بهبود و سطح اراضي كشاورزي و باغي را افزايش دهد.