همايش ملي پژوهش هاي نوين در علوم ورزش تأثير 8 هفته تمرين در آب بر شاخص‌هاي فيزيولوژيك و عملكردي سالمندان كم‌تحرك شهر شيراز

هدف از پژوهش حاضر تاثير 8 هفته تمرين در آب بر شاخص هاي فيزيولوژيك و عملكردي سالمندان كم تحرك شهر شيراز بوده است. اين پژوهش از نوع كاربردي و نيمه تجربي بوده است. نمونه آماري شامل 17 نفر از مردان سالمند بود كه بصورت داوطلبانه انتخاب شدند. براي دستيابي به اهداف پژوهش از دستگاه اندازه گيري فشار خون، آزمون 1600 متر( حداكثر اكسيژن مصرفي)، دستگاه كاليپر(درصد چربي زير پوستي)، آزمون ولز( انعطاف پذيري)، حداكثر وزنه(قدرت اندام تحتاني)، لك لك( تعادل) استفاده شد. داده¬هاي گردآوري شده از طريق آمار توصيفي براي شاخص-هاي مركزي و پراكندگي و نمودارها، آمار استنباطي تي زوجي براي بررسي اختلاف در پيش آزمون و پس آزمون مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج پژوهش نشان داد كه 8 هفته تمرين در آب موجب كاهش فشارخون و درصد چربي ¬مي¬شود. بر ميزان حداكثر اكسيژن مصرفي تاثير معني داري دارد و باعث بهبود عملكرد هوازي، افزايش ميزان انعطاف پذيري، قدرت اندام تحتاني و تعادل سالمندان مي شود. بطور كلي ميزان شاخص ها بعد از 8 هفته تمرين بهبود پيدا كرد. يافته هاى اين مطالعه اهميت فعاليت جسمانى در آب را در بهبود وضعيت جسماني سالمنداني كه سابقه ي فعاليت منظم ورزشى نداشتند، تأييد كرد و بيانگر آن بود كه برنامه هاي تمريني ورزش در آب مي تواند آثار مطلوبي بر شاخص هاي فيزيولوژيك و عملكردي داشته باشد. در نتيجه سالمندان مي توانند در برنامه هاي تمرينات ورزشي به خصوص اين الگوي نوين و كم هزينة تمريني( ورزش در آب)، بطور منظم شركت كنند و از فوايد مختلف جسمي، روحي و رواني آن بهره مند شوند