اثر برنامه ريزي ورزشي در اوقات فراغت بر سلامت روان شناختي كارگران مشاغل سخت

در اين تحقيق، به اثر برنامه ريزي ورزشي در اوقات فراغت، به چه ميزان برسلامت روان شناختي كارگران مشاغل سخت مؤثر است؟ پرداخته شده است.روش پژوهش حاضر توصيفي و از نوع زمينه يابي مي باشد. جامعه آماري شامل كارگران مشاغل سخت در شركت لاستيك دنا ميباشد،تعداد كل آن برابر ۲۰۰۰ نفر مي باشند، از اين تعداد با تأكيد بر مفروضه تحقيقات زمينه يابي ۱۲۰ نفر به عنوان حجم نمونه مكفي با استفاده از فرم بازسازي شده پرسشنامه شخصيتي چند وجهي مينه سوتا (MMPI-2RF ) مورد سنجش قرار گرفتند. جهت مدل آماري پس از بهره گيري از شاخص هاي گرايش مركزي(نما، ميانه و ميانگين) ،شاخص هاي پراكندگي (دامنه تغييرات، واريانس و انحراف معيار) و شاخص هاي توزيع(خطاي معيار، ضريب كجي و ضريب كشيدگي).همچنينبا استفاده از تحليل رگرسيون چند متغيري ، به بررسي اثرات برنامه ريزي ورزشي بر سلامت روان شناختي پرداخته شد. يافته ها عبارتند از: 1-برنامه ريزي ورزشي در اوقات فراغت، بر شاخص هاي باليني مؤثر است ، بدين ترتيب كه بُعد «سلامتي» برنامه ريزي ورزشي با « شكايات جسماني» و بُعد «علاقمندي» برنامه ريزي ورزشي با «نارسايي تفكر» و بُعد «مطلوب بودن» برنامه ريزي ورزشي با «نارسايي رفتاري» و «فعاليت گرايي هيپوماتيك» ارتباط منفي معني داري را نشان ميدهند. 2 برنامه ريزي ورزشي در اوقات فراغت بر شاخص هاي مشكلات ويژه مؤثر است.بدين ترتيب كه بُعد «سلامتي» برنامه ريزي ورزشي با «شكايات عصب شناختي»، بُعد «علاقمندي» برنامه ريزي ورزشي با «شكايات عصب شناختي»، بُعد «مطلوب بودن» برنامه ريزي ورزشي با «ترس هاي چند گانه مشخص» و بُعد «شادماني» برنامه ريزي ورزشي با «پرخاشگري» و «مشكلات خانوادگي»، ارتباط منفي معني داري را نشان مي دهند. 3-برنامه ريزي ورزشي در اوقات فراغت بر شاخص هاي آسيب شناسي رواني مؤثر است..بدين ترتيب كه بُعد «مطلوب بودن» برنامه ريزي ورزشي با «پرخاشگري» ارتباط منفي معني داري را نشان مي دهند.