مقايسه اثر تمرين استقامتي و عصاره سياه دانه بر ليپيد پروفايل موش هاي ديابتي

مقدمه و هدف: افراد مبتلا به ديابت در معرض آسيب هاي گوناگوني از قبيل آسيب به شبكيه چشم، آسيب كليوي، آسيب دستگاه عصبي و بيماري هاي قلبي عروقي قرار دارند. اين مطالعه به منظور تعيين تأثير تمرين استقامتي همراه با مصرف عصاره سياه دانه بر نيمرخ چربي موش هاي صحرايي نر مبتلا به ديابت انجام شد. روش بررسي: بدين منظور 48 راس موش صحرايي نژاد اسپراگودوالي به طور تصادفي به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. فرايند ديابتي شدن موش هاي صحرايي يك هفته پس از سازگاري با محيط آزمايشگاه آغاز شد. موش هاي صحرايي به طور تصادفي به چهار گروه شامل (1) تمرين استقامتي، (2) عصاره سياه دانه، (3) تمرين استقامتي همراه با عصاره سياه دانه و (4) گروه كنترل تقسيم شدند. در طي سه هفته موش‏هاي گروه 1 و 3 روي نوارگردان بدون شيب با سرعت هشت تا 16 متر در دقيقه به مدت 45 دقيقه در هر جلسه و پنج جلسه در هفته دويدند. همچنين به گروه هاي 2 و 4 روزانه به ميزان 100 ميلي گرم به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن عصاره سياه دانه تزريق شد. يافته هاي اين مطالعه نشان داد كه سطح سرمي ليپو پروتئين كم چگال، ليپوپروتئين خيلي كم چگال، كلسترول تام و تري گليسريد در گروه هاي تمرين استقامتي، مصرف عصاره سياه دانه و تمرين استقامتي همراه با مصرف عصاره سياه دانه به طور معني داري پايين تر از گروه كنترل بودند (001/0=p) و ليپوپروتئين پر چگال در گروه تمرين استقامتي به طور معني داري بالاتر از گروه كنترل بود (01/0=p). نتايج: بر اساس يافته هاي تحقيق حاضر استنباط مي شود كه تمرين استقامتي، مصرف عصاره سياه دانه و تركيب اين دو به يك اندازه بر بهبود نيمرخ چربي اثرگذار مي باشند