مقايسه شاخص هاي منتخب آنتروپومتريكي، فيزيولوژيكي و وضعيت قامتي اسكتي عضلاني دختران جوان

يكي از مهمترين دغدغه هاي انسان، نياز نسل فردا به داشتن جامعه اي با افراد سالم است. اعمال تنش هاي متفاوت بر بدن در زندگي ماشيني و ايجاد تغييرات تطبيقي ناشي از آن، بررسي اين تطبيق مضر و پيشگيري از آن را ضروري كرده است. هدف از اين تحقيق مقايسه شاخص هاي منتخب آنتروپومتريكي، فيزيولوژيكي و وضعيت قامتي اسكتي-عضلاني دختران جوان 18 تا 25 سال بود. جامعۀ آماري 210 نفر از دانشجويان مشغول به تحصيل در دانشگاه بود. از آزمون اسميرنوف كلموگراف براي بررسي نرمال بودن توزيع داده ها و آزمون تحليل واريانس يكراهه براي تحليل داده-هاي نرمال و آزمون كروسكال واليس براي داده هاي غيرنرمال استفاده شد. بنا به نتايج تحليل واريانس يكراهه در سطح معناداري 05/0، در 4 پارامتر آنتروپومتريكي (طول سر، پهناي سر، ارتفاع عمودي نشسته، طول ساق پا) اختلاف معنادار وجود داشت و در 8 پارامتر (وزن، قد، محيط تنه در سطح سينه، محيط تنه در سطح لگن، بيشترين محيط بازو، طول ران، پهناي لگن در حالت نشسته، پهناي زانو-استخوان ران) اختلافي وجود نداشت. در شاخص فيزيولوژيكي در سطح معناداري 05/0، اختلاف معنادار بود. ناهنجاري وضعيت سر درجه 3 در دختران 25 ساله و درجه 5 در دختران 20 ساله بيشترين درصد فراواني را داشتند. هم چنين ناهنجاري وضعيت شكمي درجه 1 در دختران 22 ساله، درجه 3 در دختران 24 ساله و درجه 5 در دختران 20 ساله بيشترين درصد فراواني را نشان دادند. مي توان نتيجه گيري كرد ويژگي هاي منتخب آنتروپومتريكي، فيزيولوژيكي و ناهنجاري-هاي اسكلتي- عضلاني دختران 25-18 سال متفاوت است. در ويژگي¬هاي آنتروپومتريكي و وضيت قامتي با توجه به پشت سرگذاشتن دوره بلوغ و بسته شدن صفحات رشد و رسيدن افراد به قامت طبيعي تفاوت در بين گروه¬هاي سني چشمگير نيست اما در مقايسه ي شاخص فيزيولوژيكي ميزان ركورد آزمودني با افزايش سن كاهش يافته كه حاكي از وضعيت پايين آمادگي جسماني و عدم فعاليت جسماني و برنامه منظم ورزشي در بين آزمودني ها بود.