مقايسه الگوي راه رفتن روي سطح شيبدار در افراد سالم و افراد داراي آسيب نخاعي قبل و بعد از عمل جراحي

مقدمه: كمر ارتباط دهنده اندام تحتاني و فوقاني بدن به يكديگر بوده و بيشترين فشار وزن در بدن را تحمل مي كند . به همين دليل آسيب ديدن و كمر درد بخصوص موقع خم شدن ، برداشت يا حركت دادن بدن بسيار معمول مي باشد هر فرد حداقل يكبار كمردرد را تجربه مي كند . در اين پژوهش بر آن شديم تا با مقايسه الگوي حركتي افراد با كمردرد بعد از عمل جراحي، قبل از عمل جراحي و افراد سالم زماني كه بر روي سربالايي و سرازيري در سرعت طبيعي راه مي رفتند با بررسي طول قدم آنان و شناسايي اندازه زاويه تنه ، زانو و مچ پا تفاوت بين اين گروه ها را بسنجيم. روش تحقيق: افراد در 3 گروه 7 نفره بودند، با توجه به موقعيت جسماني از آنان خواسته شد با حفظ الگوي طبيعي راه رفتن خود ، مسير شيبدار را طي كنند . نحوه ثبت الگوي راه رفتن با استفاده از دستگاه موشن آناليز با به كار گيري 8 دوربين بوده است ، كه با نصب تعداد 21 ماركر، طول گام و ميزان اندازه 3 زاويه مفصل ران، زانو و مچ پا را ثبت كرده و با استفاده از نرم افزارهاي QTM، SPSS، EXCEL و آزمون هاي ANOVA،كولوموگروف اسميرنف تجزيه و تحليل داده ها انجام شد.