بررسي تاثيرهشت هفته تمرين مقاومتي براينترلوكين- 10، لنفوسيت، مونوسيت و ماكروفاژ، پسران 17-18 ساله

هدف از پژوهش حاضر بررسي تاثيرهشت هفته تمرين مقاومتي براينترلوكين- 10، لنفوسيت، مونوسيت و ماكروفاژ بود. .24 نفر از دانش آموزان پسر 16-18 ساله دبيرستان جليل فلاحي شهرستان مرودشت با ميانگين سن 92/0±91/16 سال، ميانگين وزن 05/5±19/74 كيلوگرم و قد 04/5±40/170 سانتي متر به صورت داوطلبانه و بر حسب شرايط مورد نياز تحقيق انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه تمرين مقاومتي و كنترل قراركرفتند.گروه تمرين به مدت هشت هفته (سه روز در هفته) با شدت 60- 75 درصد يك تكرار بيشينه به اجراي تمرين مقاومتي پرداختند. در هر جلسه هشت ايستگاه تمريني به كار رفت و حركات هر ايستگاه در سه نوبت اجرا شد. قبل و بعد از هشت هفته تمرين از همه آزمودني در حالت ناشتا خون گيري (5 سي سي)به عمل آمد. جهت تجزيه وتحليل يافته هاي تحقيق از آزمون هاي آماري t مستقل و t وابسته استفاده شد(5p≤./.). يافته ها نشان داد كه هشت هفته تمرين مقاومتي منجر به افزايش معني دار اينترلوكين 10 (4p= ./.)، كاهش معني دار لنفوسيت (2 p=./.)، كاهش مونوسيت (11p=./) و ماكروفاژ (9p=./.) مي گردد. نتيجه گيري: تمرين مقاومتي به مدت هشت هفته مي تواند اثرات مفيدي روي برخي نشانگرهاي التهابي بگذارد وموجب كاهش خطر حوادث بيماري هاي قلبي عروقي شود.