بررسي منظر فرهنگي و كانون هاي استقراري واقع در حوضه كشف رود (شهرستان مشهد)

منظر فرهنگي در اصطلاح هاي تعريف شده توسط سازمان ميراث جهاني يعني تعامل انسان با طبيعت و محيط زيست. منظر فرهنگي پس از مطرح شدن براي اولين بار در سال 1920 در علوم بسياري بكار رفت. در باستان شناسي نيز مطالعه منظر فرهنگي و تعامل انسان و طبيعت، باستان شناسي چشم انداز را پديد آورد. انسان و محيط دو عامل اصلي پيشبرنده ي فرايندهاي فرهنگي به شمار مي روند و مطالعه ي ارتباط متقابل اين دو عامل، ابزار مناسبي براي بازسازي سرگذشت انسان فراهم مي آورد. نظريه هاي استراتژي گردآوري، سازمان دهي فضايي، شكل گيري كالبد هاي شهري و استقراري، ايجاد كانون هاي تمدني، اندازه، شكل و ساختار گروه هاي اجتماعي و سياسي، توليد مثل، كنام هاي زيستي و ساختار رفتارهاي جوامع در رابطه با محيط زيست از رويكردهاي زيست بوم شناختي اند كه در تفسير تحول فرهنگي در باستان شناسي استفاده مي شوند. بنياد پژوهش حاضر بررسي نقش رودخانه كشف رود در شكل گيري اكوسيستمي بارور است كه استقرارهاي بشري پيش از تاريخ را در حاشيه خود بدليل ايجاد بستري حاصلخيز جذب كرده و منظر فرهنگي ادوار پيش از تاريخ اين حوضه را شكل داده است. نتايج پژوهش نشان مي دهد شرايط زيست محيطي مناسب اعم از آب و هوا، منابع مهم غني آب بويژه رودخانه كشف رود، دسترسي آسان به منابع غذايي نباتي و حيواني و ساختار اكولوژيك منطقه جهت ارتباطات درون منطقه اي و برون منطقه اي، سبب شكل گيري و ظهور سيستم هاي زيستگاهي با هدف استفاده از منابع محيطي از دوره پارينه سنگي تا به امروز در منطقه مورد مطالعه شده است.