مكان گزيني استقرارگاه هاي فرهنگ بلخي- مروي در شمال شرق ايران

معرفي استقرارگاه هاي فرهنگ بلخي- مروي در شمال شرق ايران، براي درك بهتر موضوع (ملاك هاي مكان گزيني استقرارگاه هاي فرهنگ بلخي- مروي)، لازم و ضروري است. يكي از ضعف هايي كه در انتخاب مكان ايجاد شهرها و شهرك هاي جديد مورد غفلت قرار مي گيرد، توجه به مزيت ها يك مكان و بهره مندي از امكانات طبيعي و ارتباطي است. بدون توجه به اين عوامل، استقرار در يك سكونت گاه با مشكلات عديده اي مواجه خواهد شد. اين عوامل نقش موثري بر تداوم سكونت در يك استقرار و همچنين رونق و شكوفايي و يا از طرفي افول و كاهش جمعيت در يك استقرار برعهده دارد. در همين راستا، باستان شناسي با مطالعۀ صحيح استقرارگاه هاي باستاني، مي تواند به معماران و شهرسازان در انتخاب درست ملاك ها و مزيت ها يك مكان براي استقرار گروه هاي انساني كمك نمايد. مكان گزيني استقرارگاه هاي فرهنگ بلخي- مروي و ملاك هاي انتخاب يك مكان براي استقرار از سوي مردمان وابسته به اين فرهنگ، يكي از مواردي است كه در درك شناخت هرچه بهتر فرهنگ بلخي-مروي مي تواند كمك نمايد. انتخاب صحيح يك مكان براي استقرار گروه هاي انساني و بهره مندي از منابع طبيعي و انساني، در تداوم سكونت و رونق و شكوفايي يك استقرار نقش اساسي دارد. بدين منظور در اين نوشتار با معرفي استقرارگاه هاي فرهنگ بلخي- مروي در شمال شرق ايران (استان هاي خراسان)، سعي شده تا ملاك ها و معيارهاي مكان گزيني استقرارگاه-هاي فرهنگ بلخي-مروي در اين منطقه شناخته شود. در اين نوشتار براي رسيدن به الگويي براي تعيين معيارها و شاخص هاي انتخاب يك محوطه براي سكونت در دوره زماني فرهنگ بلخي- مروي، به بررسي و مطالعه استقرارگاه هاي بلخي- مروي در خراسان پرداخته شده است. به بيان ساده تر، رسيدن به جوابي براي اين سوال، كه چه معيارهايي در انتخاب يك مكان براي سكونت در اين دورۀ تأثيرگذار بوده، هدف اصلي اين نوشتار است.