نگرشي بر آب هاي زيرزميني (مطالعه ي موردي قنات روستاي كسكن، شهرستان سبزوار)

كاريز يا قنات يكي از نوآوري هاي درخشان ايرانيان است كه ساخت و بهره گيري از آن در اين سرزمين پيشينه درازي دارد. قنات يا كاريز راه آب يا كانالي است كه در زيرزمين كنده شده، تا آب در آن براي رسيدن به سطح زمين جريان يابد. تاريخ استفاده از حوض، كاريز و قنات در سبزوار به 60 سال گذشته برمي گردد. در گذر زمان برخي از اين قنات ها تبديل به پساب هاي شهري شدند و بعد از توسعه شهري سبزوار و ساخت و سازهاي شهري، فاضلاب ها به قنات ها متصل شدند و به مرور زمان بسياري از كاريزها از بين رفت و به فراموشي سپرده شد. در خراسان قنات هاي بسياري وجود دارد كه تعدادي از اين قنات ها در سبزوار واقع شده است كه در حال حاضر سه رشته از اين قنات ها در روستاي كسكن واقع است. در اين پژوهش نيز به معرفي منطقه مورد مطالعه پرداخته ايم. امروزه با كاربردهاي وسيع از كاريزها مي توان گام بزرگي در برطرف كردن نيازهاي متفاوت مردم در سطح شهر برداشت. با توجه به اينكه قنات ها عامل و هسته ي اوليه شكل گيري مراكز فرهنگي تمدني بوده اند، به وسيله اين قنات ها شغل هاي مختلف در كنار آن شكل گرفته است كه نبود اين قنات ها مشكلات زيادي را به وجود مي آورد. محور اصلي اين پژوهش به صورت كتابخانه اي (اسناد و مقالات) و ميداني (مصاحبه و مشاهده) است و هدف اصلي اين پژوهش معرفي عناصر اصلي قنات ها و بررسي و ارائه پيشنهادهايي جهت مديريت و افزايش بهره وري از قنات اين منطقه مي باشد.