همسازي سازه‌هاي حفاظتي با كالبد بناهاي تاريخي، نمونه موردي، ايوان مسجد ملك زوزن

مسجد ملك زوزن خواف، يكي از بناهاي ارزشمند دوران حكومت خوارزمشاهيان بر منطقه خراسان است. اين مسجد دو ايواني منحصر به فرد، در طول حيات بيش از هشتصد ساله خود، به شدت در معرض آسيب و تخريب قرار گرفته است و امروزه تنها بخش هايي از دو ايوان اصلي آن به جا مانده است. تخريب طاق هاي پوشاننده ايوانها موجب تشديد فرسايش تزيينات به ويژه در ديوار قبله ايوان اصلي شده‌ است. اين تزيينات كه عمدتا گره‌سازي هاي ارزشمندي از تركيب كاشي و آجر هستند؛ گوياي پيدايش تكنيك هايي جديدي در تزيينات آثار معماري ايران است كه بر اهميت موضوع حفاظت آنها مي‌افزايد. در همين راستا، طي طرح حاضر، تلاش شده است با رجوع به مباني نظري موجود در حوزه عناصر الحاقي به بناهاي تاريخي و متناسب با شرايط ويژه اثر، گزينه هاي مختلف براي ايجاد پوشش حفاظتي، مطرح و ارزيابي شوند تا زمينه براي انتخاب گزينه برتر فراهم گردد. آنچه كه در انتهاي اين فرآيند، به دست آمده است؛ ارايه راهكاري اجرايي، به گونه‌اي است كه علاوه بر حفاظت، به خواناسازي شكل و حجم اصيل ايوان نيز كمك مي‌نمايد و مي‌تواند به عنوان الگويي در بناهاي مشابه مورد تحليل و ارزيابي مجدد قرار گيرد.