بررسي كارايي مدل SDSM در شبيه سازي شاخص هاي دمايي در دو اقليم خشك و بسيار مرطوب(مطالعه موردي: اهواز و رشت)

در اين پژوهش به منظور بررسي اثر تغيير اقليم بر ميزان دما، داده هاي مدل گردش عمومي جو HadCM3 با بكارگيري مدل SDSM ،تحت دو سناريوي A2 و B2 تائيد شده هيات بين دولتي تغيير اقليم ريزمقياس شد و تغييرات ماهانه ميزان دماي حداكثر و حداقل براي دوره 2080-2040 ميلادي نسبت به دوره پايه 2001-1961 در دو ايستگاه اهواز و رشت با دو اقليم مختلف خشك و بسيار مرطوب پيش بيني شد. معيارهاي آماري ارزيابي كارايي مدل مانند ضريب تبيين و ريشه متوسط مربعات خطا و تحليل نتايج خروجي مدل HadCM3، نشان داد كه اين مدل در هر دو منطقه از كارايي بالا و دقت قابل قبولي براي پيش بيني دما برخوردار است. بيشترين ضريب تبيين بدست آمده بين مقادير مشاهده اي و شبيه سازي شده در دوره پايه مربوط به دماي حداقل ايستگاه رشت است كه تحت سناريوهاي A2 و B2 به ترتيب 9784 /0 و 9787 /0مي باشد. همچنين نتايج بيانگر افزايش دما در بيشتر ماه هاي سال براي هر دو ايستگاه است.