مروري بر اصلاح نژاد بز (اهميت، تنوع ژنتيك و اقدامات اصلاح نژادي صورت گرفته)

اصلاح نژاد گونه هاي اهلي و مقاوم به شرايط محيطي سخت از اهميت بسيار بالايي برخوردار است. بز از جمله حيواناتي است كه توانايي سازگاري با شرايط مختلف را دارد. بررسي ژنوم ميتوكندريايي روي بز نشان مي دهد كه اين حيوان در ارتفاعات زاگرس و شرق آنتاليا اهلي شده و سپس در سراسر دنيا پراكنده گرديده است. به طور كلي هرچه از مناطق اوليه اهلي شدن فاصله مي گيريم قاعدتاً از تنوع ژنتيكي كاسته مي شود. از طرفي به كار-گيري ماركر هاي ميكروستلايت بر روي ژنوم بز نژاد هاي ايراني نشان مي دهد كه آن ها از تنوع ژنتيكي بالايي برخوردار هستند كه تنوع ژنتيكي نيز جزء مهمي براي تعيين برنامه هاي اصلاحي است. بنابراين وجود يك برنامه اصلاحي كارآمد جهت حفظ تنوع ژنتيكي و جلوگيري از زوال تدريجي اين حيوان به دليل آميخته گري غير اصولي و پرورش سنتي با الهام از اقدامات اصلاحي صورت گرفته در ساير كشور ها به عنوان يك پدافند غير عامل در بهبود توليدات دامي كشور بسيار حائز اهميت است.