بررسي تأثير خشكه دار بر كميت و كيفيت تجديد حيات در مديريت اكوسيستم‎هاي طبيعي

خشكه دار يكي از 15 شاخص اصلي تنوع زيستي توسط آژانس محيط‌زيست اروپا پيشنهاد شد. اطلاعات فراواني در مورد ارزش هاي اكولوژيكي و كاركردهاي خشكه دار در اكوسيستم هاي جنگلي در سراسر دنيا موجود است. هرچندكه بسياري از اين اطلاعات از طريق نوشته هاي علمي دانشگاهي، گزارشات منتشر نشده در قالب پايان نامه ها و در شبكه وسيع جهاني پراكنده باشند. خشكه دارها (ايستاده يا افتاده در حال مرگ و مرده) يكي از عناصر اصلي و اجزاي ضروري جنگل هاي طبيعي به شمار مي آيند. همچنين خشكه‎دار را به‌عنوان يك زيستگاه مهم براي حيات وحش معرفي كردند و به‌طور فزاينده اي يكي از اجزاي مهم در عملكرد اكوسيستم هاي جنگلي محسوب و تبديل به بخشي لاينفك از مديريت جنگل شده است. اخيراً در كنوانسيون هاي بين المللي و كميته هاي سياست گذاري ملي به‌منظور پايداري تنوع زيستي و عملكردهاي اكوسيستم حفظ خشكه دار را توصيه مي كنند. در هر صورت، با وجود اهميت خشكه دارها كماكان در برخي موارد اقدام به برداشت اينگونه درختان اقدام مي شود. در برخورد با اين چالش‎ها، موضوعاتي با مقاله حاضر در قالب يك چارچوب كلي و با روش توصيفي هستند، روش هايي براي شناخت، خصوصيات و براي ارزيابي خشكه دار از سه پارامتر اصلي (1) خشكه دارها و افزايش تنوع زيستي (2) نقش خشكه دارها در ايجاد زيستگاه، (3) اهميت خشكه دار در تجديدحيات طبيعي جنگل استفاده گرديد و به بررسي اهميت خشكه‌دار در مديريت پايدارجنگل پرداخته شده است