سيري بر مفهوم بازنمايي تا عصر هنر آوانگارد(پايان هنر)

يكي از مفاهيم مهم و اساسي در حوزه هنر ، به خصوص فلسفه هنر مفهوم بازنمايي است.اصطلاحي كه از ابتداي طول تاريخ تا به امروز در نوسان و تغييرات عمده اي قرار گرفته و مورد نظر فلاسفه و نظريه پردازان گوناگوني چون كانت، هال با نظريه سگانه خود بازتابي ، تعمدي ، بر ساختي بازنمايي ((1.P.1997.Hall ، آثار ميشل فوكو درباره تاريخ گفتمان هم ارز فر هنگي بازنمايي (61:2007.Rojek) ، نگاه گودمن به جهان كه بر گرفته از اجتماعي است كه از طريق اشكال مختلف دانش ، از دانش روزمره گرفته تا اشكال متفاوت علم و هنر (31.P.2005.Flick) تا مامسيس افلاطون در هنر را به ما نشان مي دهند . حال آنكه مقاله حاضر بر آن است تا مفهوم بازنمايي وسير صعود و نزول تاريخي آن را مورد ارزيابي قرار دهد ، سپس اين مفهوم را با مباحث جامعه شناسي هنر آوانگارد پاپ آرت كه در مقابل با خودبيانگري جنبش اكسپرسيونيسم انتزاعي قد علم كرده بود قرار ميدهيم جايي كه نقطه عطف بازنمايي است ، عصري كه بازنمايي دوباره خود را باز مي يابد و مفهوم خود را به عناصر تصويري باز مي گرداند. دراين روند از طريق جامعه شناسي هنر پاپ آرت ،ديدگاه فلسفي آرتور دانتوو هنرمندان برجسته اي كه نقش عمده اي در بازنمايي نوين داشته اند همچون مارسل دوشان ، رابرت راشنبرگ ، جاسپر جانز و اندي وارهول اشاره اي مختصر خواهيم داشت ، پژوهش حاضر برآن است تا گامي در روند درك بهتر مفهوم بازنمايي باشد .