بررسي و آسيب شناسي كتاب هاي آموزش ساخت سه تار

موسيقي يكي از جلوه هاي فرهنگ و تمدن بشري است كه ماده‌ي تشكيل‌دهنده آن صدا است و ساز هاي ساخته شده در هر اقليم و فرهنگ، اسباب توليد صدا و موسيقي آن فرهنگ هستند. يكي از كهن ترين آلات موسيقي ايراني، ساز سه تار است كه با طنين و زنگ منحصربه فرد خود، رنگ و بويي خاص به موسيقي ايراني داده است. ساخت سه تار به تبع جايگاه موسيقيايي آن، يكي از ملزومات فرهنگي ماست. به دليل وسعت جغرافيايي ايران و رويكردهاي غير روشمند و سليقه اي سازندگان ساز، سه تار به عنوان يك ساز اصيل موسيقي ايراني، فاقد يك ساختار فيزيكي مشخص، يكسان و منسجم است. تحقيق حاضر از نوع توصيفي-كاربردي است. روش گردآوري اطلاعات كتابخانه اي و مشاهده است. در پژوهش پيش رو، كتاب هاي آموزش ساخت سه تار به صورت تطبيقي بررسي و آسيب شناسي مي شوند تا در پرتو آن بتوان به ساختاري دقيق و منسجم دست يافت. نتايج تحقيق حكايت از آن دارد كه نه تنها تفاوت ها و اختلافات فراواني ميان متدهاي ساخت ساز در استادكاران و كتاب هاي آموزشي وجود دارد بلكه در ميان كتاب هاي آموزشي ساخت سه تار نيز با تعدد متد و عدم اتفاق نظر مواجه هستيم. يافته هاي تحقيق مبين شكافي است كه ميان حوزه هاي نظري و حوزه هاي عملي ساخت ادوات موسيقي مشهود است.