بررسي رابطه بين فناوري پيشرفته و عوامل كارآفريني در صنايع كوچك و متوسط شهرستان سنندج

فناوري اطلاعات تحولات زيادي در كليه فعاليت هاي اجتماعي از جمله كارآفريني بوجود آورده است و به عنوان مهمترين ابزاري كارآفريني مدرن مورد توجه قرار گرفته است. همچنين كارآفريني در فناوري اطلاعات پهنه وسيعي براي فعاليت دارد. كارآفريني لازمه توسعه فناوري و توسعه فناوري بستر كارآفريني است. بنابراين با يك تعامل دو سويه ميان اين دو مواجه هستيم و بر اساس اهميت نقش بسترساز كارآفريني، وظيفه نهادهاي مسئول مدني و اجتماعي مشخص مي شود. دولتها بايد بستر كارآفريني در حوزه فناوري اطلاعات كه همان شبكه هاي ارتباطي و اطلاعاتي مي باشد را توسعه دهند و تقويت كنند و امكان دسترسي آسان همگان به اين شبكه ها را فراهم نمايند. ضمن اينكه فرهنگ استفاده از شبكه ها را ايجاد كرده و گسترش دهند و قوانين و مقررات لازم را تدوين و اجرا نمايند. امروزه روشن شده است كه اطلاعات و ارتباطات، دو قدرت مهم هستند. اين دو، هم خود ارزش دارند و هم ارزش به‌وجود مي آورند. فردي كه از بازارهاي مختلف و قيمت اجناس در آن بازارها اطلاع داشته باشد و يا از گذشته و آينده بازار باخبر باشد، مي تواند تصميمات بهتري براي رسيدن به سود بيشتر بگيرد. اطلاعات علاوه‌ بر ارزش ذاتي، جنبه ديگري دارد كه به دانش منتهي مي شود و در مكانيزم تصميم گيري و انجام بهتر آن اثر مي گذارد. ارتباطات نيز مانند اطلاعات ارزشمند بوده و ارزش افزوده اي متناسب با اندازه و نوع ارتباطات نصيب افراد مي كند. اطلاعات و ارتباطات، دو ابزار اساسي مورد نياز هر نوع فعاليت كارآفريني هستند. كارآفريني در انزوا و بدون حمايت نهادها، سازمان ها و انسان ها امكان پذير نيست. كارآفريني مستلزم كشف يك نياز اجتماعي است. كشف نيازهاي اجتماعي به شناخت اجتماع، نيازهاي آن و بافت فرهنگي، اجتماعي و اقتصادي آن وابسته است. در شناسايي نياز هر فعاليت كارآفرينانه، ايده پرداز يا تئوريسين بايد در مورد محيط خود بينش و بصيرت داشته باشد و بداند در نقاط ديگري از دنيا چه راه حل هايي براي رفع نياز، ارائه شده است. بنابراين، اطلاعات و دانش مانند ارتباطات از ملزومات هر فعاليت كارآفريني است.