انتخاب استراتژي بهينه توسعه گردشگري بر اساس تحليل SWOT و روش تحليل شبكه اي (ANP)، (مطالعه موردي استان كردستان)

صنعت گردشگري به ويژه گردشگري به عنوان رويكردي جديد براي توسعه ي همزيستي انسان و اجتماع، به منظور بهره وري اقتصادي، امروزه در توسعه ي مناطق جايگاه چشم‌گيري يافته است. كه توسعه آن نيازمند شناخت و آگاهي كافي از مسائل و عوامل مؤثر اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي هر منطقه است. استان كردستان يكي از استان‌هاي گردشگر پذير در ايران است. تحقيق حاضر با هدف شناسايي عوامل داخلي (نقاط قوت و ضعف)، عوامل خارجي (فرصتها و تهديدها) و تدوين استراتژي توسعه گردشگري استان كردستان انجام گرفت. بدين منظور از مدل تلفيقي SWOT و فرآيند تحليل شبكه اي (ANP) استفاده شده است. فرآيند تحليل شبكه اي اجازه اندازه گيري، در شرايطي كه بين عوامل استراتژيك وابستگي وجود دارد را مي‌دهد. مدل شبكه اي ارائه شده در اين تحقيق به منظور تجزيه و تحليل SWOT از چهار سطح، هدف (بهترين استراتژي) در سطح اول، عوامل SWOT و زير معيارهاي SWOT به ترتيب در سطوح دوم و سوم و آخرين سطح از گزينه هاي استراتژي تشكيل شده است. جهت تعيين وزن‌هاي عوامل SWOT بر اساس روش ANP پرسشنامه‌اي به صورت مقايسه زوجي با مقياس 9 تايي طراحي و تكميل گرديد. پس از آن داده‌هاي جمع‌آوري شده توسط نرم افزار Super Decision مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت و استراتژي‌هاي wt به عنوان بهترين استراتژي‌ها ، جهت توسعه گردشگري منطقه مورد مطالعه تعيين گرديد.