بررسي اثر تكنولوژي نوين فيلتراسيون روغن بر عملكرد سيستم روانكاري توربين هاي گازي مبتني بر داده هاي آناليز روغن (مورد كاوي)

طراحي مناسب سيستم روانكاري و همچنين استفاده از روانكار مناسب و عاري از آلودگي ها، شرط لازم دستيابي به قابليت اطمينان بهينه سيستم توربين است. يكي از الزامات نيل به اين هدف، پايش مستمر، جهت تضمين ثبات كيقيت روغن، استفاده صحيح از روش هاي فيلتراسيون و پاكسازي روغن از آلاينده ها و انجام اقدامات اصلاحي به منظوركاهش توليد و گسترش آلودگي ها مي باشد. در توربين هاي گازي، تاكيد بر حذف ذرات ريز معلق و آلودگي هايي همچون وارنيش است كه به دليل كاركرد نامناسب روغن يا تجهيز به وجود آمده و يا درحين تعميرات وارد سيستم مي شود. بنابراين پايش وضعيت روغن هاي توربين در حين كار، از طريق محاسبه شاخص¬هاي مورد نظر، پايش تغييرات آنها در طول زمان به وسيله تست هاي آناليز روغن و مقايسه آنها قبل و بعد از انجام هر فعاليت اصلاحي قابل اجرا مي باشد. اين تست ها منتج به سيگنال هاي اخطار زود هنگامي خواهد شد كه باعث مي شود بهره بردار فعاليت هاي تعميراتي و اصلاحي لازم را قبل از اين كه تاثير منفي بر عملكرد سيستم داشته باشد، اعمال كند. پايش وضعيت واحد11G نيروگاه سيكل تركيبي قم كه در اين مقاله مورد بررسي قرار گرفته است، حاكي از بحراني بودن شاخص ها و ضرورت اجراي اقدامات اصلاحي مي باشد. لذا اثربخشي تكنولوژي نوين فيلتراسيون آفلاين به عنوان يك اقدام اصلاحي بر بهبود وضعيت روغن مورد بررسي قرار گرفت. از آنجايي كه 90 درصد آلاينده هاي نامحلول موجود در روغن كاركرده توربين زير 5 ميكرون و 70 درصد زير 1 ميكرون است و به دليل عدم كارايي روش هاي متداول شمارش ذرات 4406 ISO و NAS 1638 در تشخيص ذرات زير 4 ميكرون، در اين مطالعه روش آناليز روغن پچ تست گراويمتري (ISO 4405) با دقت تشخيص ذرات زير 1 ميكرون،مورد استفاده قرار گرفته است. نتايج حاكي از آن است كه با استفاده از تكنولوژي نوين فيلتراسيون آفلاين، حجم ذرات آلاينده سيستم روانكاري به صورت چشمگيري كاهش پيدا كرده و سطح تميزي روغن افزايش مي يابد، بدين ترتيب مي توان با كنترل عوامل اصلي ايجاد وارنيش، نه تنها عمر روغن بلكه عمر تجهيزات را به ميزان قابل توجهي افزايش داد.