كليو ديناميك و تاريخ هنر به مثابه علم

كليو ديناميك از تركيب دو كلمه كليو (نام ايزدبانوي تاريخ) و ديناميك (به معناي پويايي) در سال 2003 ميلادي پديد آمده و در زمره جديدترين رويكردهاي نگارش علمي تاريخ محسوب مي شود. كليوديناميك به صورت رويكردي بين رشته اي در حوزه تاريخ طولاني، سعي در پيوند ميان تحولات فرهنگي، سيستم هاي كلان اجتماعي و تاريخ اقتصادي سنتي و تحليلي دارد تا به توليد مدل هايي پويا و تعاملي ميان پديده هاي يك سيستم متشكل از چند زير سيستم بپردازد و با اتكا به مدل هاي پيچيده و تحليل رياضي، تغييرات بزرگ در تاريخ را به صورت الگوهايي در آورد كه توان تبيينِ گذشته و پيش-بيني آينده را داشته باشد. در مقاله حاضر، هدف تبين كاركردهاي كليو ديناميك در تاريخ نگاري هنر و شيوه توليد مدل هاي رياضي به منظور تبيين رويكردهاي جديد در اين حوزه است. پژوهش بر مبناي شيوه توصيفي تحليلي و با اتكا به دو شاخه تاريخ قديم و تاريخ معاصر هنر، به بحث در اين زمينه پرداخته و در انطباق الگوي پژوهش كليو ديناميك با حوزه تاريخ هنر، مشخص شد كه اين شيوه قابليت تبيين تغيير سليقه را بر اساس رويكردهاي خود دارد. همچنين توانايي اين را دارد تا در دوران معاصر كه ما با انباشتگي تجارب روبرو هستيم، در دوره هاي تاريخ كوتاه نيز توانايي تبييني داشته باشد. اما مهم ترين عامل در زمينه تاريخ هنر كه نياز به افزودن متغيرهاي جديد را ضروري مي سازد، تحقيق در زمينه عامل هاي دخيل بر تغيير قضاوت زيبايي شناختي و بدل ساختن آنها به پارامترهايي قابل سنجش در حوزه تاريخ نگاري است كه الزام تداخل حوزه روانشناسي فرهنگي با رويكرد آناليز عددي و در تاريخ نگاري جديد الزام تداخل يافته هاي نورو استاتيك با نگارش تاريخ هنر را ضروري مي سازد.