مطالعه ي تاريخ شفاهي ترانه باستاني هوره در كرمانشاه

To investigate the oral history of Howrah ,an ancient song in Kermanshah

هوره از مزاميز باستاني در ستايش اهورامزدا بوده است. واژه هوره با واژه هاي اهورا، هور،خور و خورشيد مشابه است و همه آنها كاربرد آييني هم داشته اند. «اهوره» پاره نخست تركيب واژگاني«اهورامزدا» است. هوره حاوي ترانه هايي است كه درادبيات شفاهي اهميت ويژه اي دارد و محمل اين ميراث ملي گرانبها سينه اقوام كُرد بوده است. از احساسات تجسم يافته هوره خوان ها در كرمانشاه در چند دهه گذشته دو چهره معروف در زنده نگهداشتن آن نقشي مهم داشته اند، قديمي ترين آن صداي مرحوم علي نظر منوچهري وديگري رستم زابلي كه هوره را حماسي مي خوانده است. صداي علي نظر ضبط شده از برنامه راديو كرماشان درسال 1338 گوياي تنها سند شفاهي وماندگار هوره در بين مردم كرمانشاه است كه به سبك علي نظر چر معروف بوده ودر حافظه ي فرهنگي كردها ثبت و جاودانه است واز دل آنان نرفته است، وخود از دلايل چگونگي حفظ اين آوا بوده كه سبب تربيت نسلي از هوره خوان ها شده البته نه به شيوه استاد و شاگردي، بلكه به گونه اي تقليدي از ايشان. روش پژوهش در اين تحقيق به صورت تاريخي و توصيفي است روش گردآوري اطلاعات از طريق فيش برداري از منابع كتابخانه اي، سايت ها و نيز تحقيق ميداني با ضبط صدا بوده است. پژوهش حاضراز دريچه تاريخ شفاهي آن به معرفي هوره-خوان ها، محتواي اشعار و كاربرد هوره در ديگر ترانه هاي عامه كُرد مي پردازد. از مهمترين اهداف اين تحقيق حفظ و احياي ترانه ي محلي هوره است كه در تاريخ و فرهنگ، سند هويت اقوام كُرد مي باشد. بررسي مقام هاي مشترك در هوره و تنبور از اهداف ديگر تحقيق به شمار مي رود. نتيجه اين پژوهش نشان داد كه منشاء ترانه هوره را بايد در آيين هاي باستاني قوم كرد و باورها و آداب و رسوم آن ها جستجو كرد.