بررسي مفهوم و جايگاه خانواده در تمدن اسلام و تمدن غرب و پيامدهاي راهبردي آن

هر تمدني از دو بخش تشكيل مي شود يكي بخش ابزاري يا سخت افزاري است كه همان نماي ظاهري تمذن را تشكيل ميدهد و امروزه تحت عنوان مولفه هاي پيشرفت جوامع مطرح مي شود؛ بخش ديگر بخش حقيقي يا نرم افزاري خواهد بود كه همان بخش اصلي و اساسي و روح تمدن است و متن زندگي مردم را تشكيل مي دهد. اين بخش حقيقي را كه به عنوان كلي سبك زندگي مي شناسيم مسائل گوناگوني از جمله مفهوم و جايگاه خانواده و الگوهاي رفتاري درون خانواده را در برمي گيرد. مرور بيانات مقام معظم رهبري بعنوان انديشمند بزرگ اسلام شناس و مسلط بر مولفه هاي جامعه سازي و تمدن سازي نشان مي دهد كه رابطه متقابلي ميان نهاد خانواده و يك تمدن وجود دارد . نهاد خانواده نقش بي نظيري در امر تمدن سازي داشته و اضمحلال آن افول تمدني را در پي خواهد داشت و از سوي ديگر يك تمدن مي تواند نهاد خانواده را مستحكم نمايد و از پس آن آرامش و امنيت براي افراد به ارمغان آورد و تمدني ديگر با بي توجهي و تخريب كاركردهاي خانواده افسردگي و اضطراب و پوچي براي مردم در پي داشته باشد . مقايسه تطبيقي در اين زمينه نشان مي دهد تفاوت آشكاري ميان دو رويكرد اسلامي و غربي در تعريف از خانواده و اهميت و ارزش آن در جامعه سازي و تمدن سازي وجود دارد و آثار و پيامدهاي گوناگوني را براي فرد ، نهاد خانواده و اجتماع در پي خواهد داشت و همين امر، آينده متفاوتي را براي هر يك رقم خواهد زد كه رشد و تعالي تمدن اسلامي و افول و انحطاط تمدن غرب آينده قطعي آنها خواهد بود. در اين مقاله سعي شده است با روش توصيفي- تحليلي و مبتني بر كل بيانات مقام معظم رهبري در دو حوزه تمدن سازي و خانواده ضمن استخراج جايگاه خانواده در تمدن سازي به تمايزات ميان دو رويكرد غربي و اسلامي به مفهوم خانواده و كاركردهاي آن و همچنين آثار و پيامدهاي هر دو رويكرد در عرصه هاي فردي ، خانوادگي و اجتماعي و نهايتا آينده تمدني پرداخته شود.